แล้วธรรมชาติ
ก็วิกฤติ : วสันตดิลกฉันท์ ๑๔
(ละเลยฉันทลักษณ์เพื่อคงเนื้อหาสาระ)
(ละเลยฉันทลักษณ์เพื่อคงเนื้อหาสาระ)
๏ ฟ้าสางขจ่างขจิตะด้วย...............รวิสวย
ระรวยสันติ์ (ขจิตะ=ตกแต่ง)
ค่อยค่อยขยับจรจรัล........................วรส่อง
วิสุทธา (จรจรัล=เดินทาง)
๏ สำเนียงเสนาะเพราะสกุณี...........สรธีร์
สิรินทรา (สิรินทรา=สิริ+อินทร์)
ท่ามกลางอรุณอดุลยา......................อดิศัย
พิไลศรี (อดุลย์=ไม่มีเปรียบ)
๏ หมอกบางสะพรั่งชรริน์ธาร..............ชลลาน (นะ)ทรรศนีย์
(ชรริน=ประดับ)
ของขวัญวิเศษกษิดิมี........................นิจมอบ
นรามวล (กษิดิ=แผ่นดิน)
๏ แต่ชีวิตาอนิจจา.......................มรณา
มหิศวร (มหิศวร=ผู้เป็นใหญ่)
เกิด-แก่-ชรา-ภยะประชวร...................สถิตถ้วน
มนุษย์ทวย
๏ เป็นธรรมดามนุชะชน...................อุระรน
กมลรวย (มนุช=คน)
สั่งสมแสวงมุมนะด้วย........................ประดุจะ
มิวายปราณ (มุมนะ=มุ+มน)
๏ ก่อกรรมทำเข็ญทุระประกฤต.........ทุจริต (ตะ)พิษฐาน (ประกฤต=ทำแล้ว)
ต่างคนก็ต่างอภิชฌ์การ......................บริโภค
บ่บันยัง (อภิชฌา=โลภมาก)
๏ ล้างผลาญพิภพบ่พินิจา................ผละพา
โลกาพัง
โลกร้อนก็รู้มิอุระยั้ง............................วิปริต (ตะ)วิตถาร์
๏ แล้วธรรมชาติก็วิกฤติ...................ภยะพิส (สะ)ดารดา
ลงทัณฑะแก่มนุชะชาติ์.......................ทรมาน
นรกเอย ฯ
๒๔ ธันวาคม ๒๕๕๔
ชอบทุกร้อยกรอง ทำให้มีอารมณ์รื้อความรู้ที่มีบ้างเดิมๆ ที่เรียนมา หัดเขียนใหม่ตามคุณ มีความสุขที่ได้อ่านร้อยกรองของคุณ ขอบคุณมาก
ตอบลบขอบคุณที่ชอบและคำชม
ลบขอให้มีความสุขกับการดื่มด่ำความงามของบทกวีครับ