บอกรัก : กลอนคติรัก
๏ เมื่อดวงใจ ใฝ่รัก
ประจักษ์จิต................จะประดิษฐ์ กิจกรรม สัมพันธ์สาน
ซึ่งปกติ มิประสบ
ยากพบพาน...................ในสาธารณ์ มานชน สกลไกล
๏ แทนคำเอ่ย เผยรัก
จากพจี...................ด้วยฤดี ปรีดา เปรยพิสมัย
คอยเวียนแวะ และเฝ้า
เอาใส่ใจ.................ช่วยเหลือใน ภารพิศ ชิดดวงแด
๏ ชอบไถ่ถาม
ความทุกข์/เป็นสุขี..............มักมอบมี ของฝาก จากใจแม้
เป็นของเล็ก ของน้อย
คอยดูแล.................บางครั้งแค่ แกล้งมา เห็นหน้ากัน
๏ เปี่ยมพลัง หวังดี มีน้ำใจ......................ถึงเหน็ดเหนื่อย
เพียงไหน มิไหวหวั่น
อยู่ร่วมทุกข์
สุขพร้อม น้อมชีวัน..................มิรังเกียจ เดียดฉันท์ จรรโลงจินต์
๏ สุจริต จริงใจ
ใสสัตย์ซื่อ........................ประพฤติถือ เสมอต้น จนปลายสิ้น
ทะนุถนอม
ยอมรับ ปรับชีวิน.......................มิถวิล หินแส่ เห็นแก่ตัว(หิน=ต่ำ,ชั่ว)
๏ ให้อภัย ใดคิด
ข้อผิดพลาด....................มิอาฆาต กราดโกรธ โทษทัณฑ์ทั่ว
มิบังคับ บงการ
มานเมามัว.........................หรือทำชั่ว ให้ช้ำ ระกำชนม์
๏ การกระทำ สำคัญ
กว่าการพูด.................เครื่องพิสูจน์ วุฒิ วิบูลผล
ให้รู้จัก หัวใจ
จริงในคน.............................สุดประเสริฐ เพริศล้น พ้นวาจา
๏ รักที่เอ่ย ด้วยปาก
ไม่อยากได้.................รักที่เอ่ย ด้วยใจ ใคร่ปรารถนา
คำว่า " รัก
" จาก(ปาก)คน ล้นมารยา............ยากจักหา รักแท้ ที่แน่นอน ฯ
๑๖ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น