๏ รุ่งแสง อรุณส่อง..................................แมลงปอป้อง ปีกสยาย
เอื้อหนุน (อบ)อุ่นร่างกาย......................คอยผ่อนคลาย ความหนาวเย็น
๏ ชีวี มีแต่เรื่อง.......................................ตามหนุนเนื่อง สร้าง(ความ)เคืองเข็ญ
ต้องสู้ อยู่รอดเป็น.................................จึงเห็นแสง แห่งพรุ่งมี
๏ (ความ)ไม่ท้อ ต่ออุปสรรค.....................อันเหนื่อยหนัก เป็นสักขี
ของผู้ สู้ชีวี...........................................อย่างไม่มี (ความ)วิตกกังวล
๏ เสมือนแสง สว่างรุ่ง..............................จงพร้อมพุ่ง(ไปข้างหน้า) มุ่งหวังผล
ด้วยแรง แห่งกระมล..............................ของตนที่ พีพลัง
๏ บ่หน่าย ใช้ความคิด..............................เพื่อพิชิต ประสิทธิ์(สิ่ง)หวัง
(ตราบ)ชีพคง ประสงค์ยัง.......................เพียรสรรค์สร้าง แม้พลั้ง(พลาด)พาน(ผลสำเร็จ)
๏ อุตสาห์ ต่อหน้าที่.................................บ่หวังมี ปาฏิหาริย์
(สิ่ง)เหนือเหตุผล ดลบันดาล..................ให้สุขศานติ์ สำราญจินต์
๏ แม้ใจ ใคร่ชื่นชม...................................ความอุดม สมถวิล
(จง)ทำมา หมั่นหากิน............................ตามระบิล ตราบสิ้นลม(ไม่ทุจริตทำผิดกฎหมาย)
๏ อ้อนวอน (ขอ)พรปีใหม่.........................จากใครใย ไร้ทางสม
หากยัง คงโง่งม.....................................ไม่อบรม ตนเองเอยฯ
๓๑ ธันวาคม ๒๕๖๔
พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๙ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๑ สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค
เจลสูตร ว่าด้วยการมีธรรมเป็นเกาะเป็นที่พึ่ง
.....เธอทั้งหลาย จงมีตนเป็นเกาะ มีตนเป็นที่พึ่ง อย่ามีสิ่งอื่นเป็นที่พึ่ง
คือ มีธรรมเป็นเกาะ มีธรรมเป็นที่พึ่ง อย่ามีสิ่งอื่นเป็นที่พึ่งอยู่เถิด.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น