ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

สมัคร Blogger.com ตั้งแต่ยังเป็นเว็ปอิสระ ต้องสร้างรหัสผ่าน แต่ตอนนั้นเพิ่งหัดใช้คอมพิวเตอร์จึงทำผิดพลาดตอนสร้างรหัส ทำให้บล็อก avijjabhikkhu เข้าไม่ได้ ต้องสร้างบล็อกใหม่ใช้ชื่อใหม่ จากคำว่า bhikkhu เป็น pikkhu แทน
ด้วยข้อจำกัดด้านเวลา-ข้อมูล-สติปัญญา-ความรู้ความสามารถ-ความรีบเร่ง ทำให้เกิดความผิดพลาดได้ ผู้เขียนขออภัยเป็นอย่างยิ่ง และขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำเพื่อการแก้ไขความผิดพลาด ผู้เขียนไม่สงวนลิขสิทธิ์สำหรับการคัดลอก การนำไปเผยแพร่ที่ไม่ใช่เพื่อการค้า ขอเพียงแต่อย่าแอบอ้างว่าเป็นผลงานของผู้อื่น แต่ผู้เขียนขอสงวนลิขสิทธิ์ในผลงานนี้ สำหรับการนำไปเผยแพร่เพื่อการค้าหากำไร
*นักเรียน อย่าลอกเป็นการบ้านไปส่งครูนะครับ เพราะไม่สุจริต ไม่เป็นประโยชน์แก่การพัฒนาความรู้ความสามารถ ดูไว้เป็นตัวอย่างก็พอ
มีอะไรสงสัย ไม่เข้าใจ ต้องการคำอธิบาย ก็ถามมาได้

วันอังคารที่ 28 ธันวาคม พ.ศ. 2564

กรรมเก่า : กาพย์ยานี๑๑




กรรมเก่า : กาพย์ยานี๑๑

    ต้นไม้ ใบเว้าแหว่ง.................................มีแมลง ปอเข็มน้อย

เกาะต้อง ตรงร่องรอย.............................อย่าเถื่อนถ้อย ถ่อยปรักปรำ(ว่าแมลงปอกินใบไม้)


    (แมลงปอ)กินแมลง เป็นอาหาร...............บ่ต้องการ ใบไม้ขย้ำ

ภาพที่เห็น ซ่อนเร้นกรรม.........................ผู้กระทำ(กินใบไม้) แต่ก่อนกาล


    ก็เหมือน กับชีวิต(คน).............................(มี)ชะตาลิขิต ติดตามขาน

เก่ากรรม์ คอยบันดาล..............................ให้พบพาน การเป็นไป

 

    เมื่อไม่รู้ ดูไม่เห็น(กฎแห่งกรรม)...............(คนจึง)สรุปเป็น เรื่องเหลวไหล

อยากทำ กรรมอะไร.................................ก็ทำใคร่ ตามใจตน


    สุข-ทุกข์ ที่คลุกคลี.................................มองว่ามี(เพราะ) ปัจจุบันผล

เรื่องกฎ แห่งกรรมกล...............................คิดว่าคน เก่า(โบราณ)หลอกลวง

 

    การเวียน ว่ายตาย-เกิด............................(คิดว่า)เรื่องเลยเถิด เชิดทักท้วง

ไร้สา ระทั้งปวง.......................................ล่วงสมัย งมงายมี

 

    ประสบการณ์ วิญญาณจิต........................สิ่งศักดิ์สิทธิ์ฯลฯ ในโลกนี้

บางคน เท่านั้นที่.....................................มีโอกาส อาจพบเจอ*


    ไม่(ได้)เชื่อ เพราะงมงาย.........................ไม่บรรยาย อย่างเพ้อเจ้อ

ไม่ได้ หลงละเมอ....................................จึงไม่เก้อ กล้าพูดเอยฯ


๒๗ ธันวาคม ๒๕๖๔


*ผู้เขียนเชื่อเรื่องการเวียนว่ายตายเกิดและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ เพราะมีประสบการณ์ด้านจิตวิญญาณหลายครั้ง (อ่านจากงานเขียนเก่าๆของผู้เขียนได้)

เชื่อเรื่องชะตาชีวิต,กฎแห่งกรรม เพราะศึกษาเรื่องดูลายมือ สังเกตชีวิตตัวเองและคนหลายคนมานานแล้ว

ทำให้ผู้เขียนพบว่า หลักใหญ่ของศาสนาพุทธสอนสิ่งที่สอดคล้องกับความเป็นจริง ไม่ใช่เรื่องจินตนาการอย่างศาสนาอื่น.

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น