๏ ขึ้นชื่อ คือผีเสื้อ.................................ชนต่างเชื่อ ในความสวย
สีสัน อันรุ่มรวย..................................เอื้ออำนวย ช่วย(ให้)หลงรัก
๏ ความงาม ของสังขาร........................ดลบันดาล สมานสมัคร
ใคร่เห็น เป็นยิ่งนัก.............................คิดใฝ่ฝัก อยากครอบครอง
๏ ขึ้นชื่อ คือสังขาร..............................ย่อมแปรผัน พานเปลี่ยน(แปลง)ผอง
ตามวัย ได้แต่มอง..............................คล้อยครรลอง ของอนิจจัง
๏ จาก(วัย)เยาว์ สู่(วัย)เฒ่าแก่...............ไม่มีแม้ แต่ความหวัง
(ความ)หนุ่มสาว เฝ้าเหนี่ยวรั้ง..............ฝืนพลัง ขวางสัจจา
๏ ศัลยกรรม ทำเสริมสวย......................มิได้ช่วย วัยรักษา
(สังขาร)แก่เฒ่า เก่าชรา......................ตามอายุ ลุ(สู่ความ)เสื่อมทราม
๏ สุดสิ้น อายุขัย...................................(คือ)สิ่งที่ใคร(ๆ) ต่างครั่นคร้าม
ความตาย (เมื่อ)ใกล้ถึงยาม.................เกิดคำถาม ว่าทำไม?
๏ อยากมี ชีวีแส่....................................เพื่อเกิด-แก่ แลเจ็บไข้(ตาย)
สนุกสนาน สำราญใจ..........................ในวิถี ไร้จีรัง
๏ ผีเสื้อ ไม่เหลือ(ความ)สวย...................(แทบ)ไร้แรงฉวย(เกาะ) กิ่งไม้หวัง
สงบเคียง เพียงลำพัง..........................เพื่อเดินทาง ครั้งสุดท้ายฯ(สู่สัมปรายภพ=ภพหน้า)
๒๙ ธันวาคม ๒๕๖๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น