กับดักแห่งสังขาร : โคลงสี่สุภาพ
๑.กิ้งก่าเกาะกิ่งต้น..............................ลั่นทม
หลังพิรุณหลั่งพรม.........................พร่ำแล้ว
หยาดฝนบนใบชม..........................ชื่นจิต
ผิดกับกิ้งก่าแกล้ว..........................หยาบพ้องผิวพรรณฯ
๒.สังขารฤาเลือกได้............................ดังใจ?
(ตายแล้ว)จะเกิดเป็นอะไร?..............ห่อนรู้
อนาคตเป็นเยี่ยงไร.........................ยากบอก
นอกเสียจากคือผู้...........................วิเศษไซร้ในละครฯ
๓.(กิ้งก่า)เกิดมาเป็นผู้ล่า......................กินแมลง
สัญชาตญาณจัดแจง.......................จริตพร้อม
แลถูก(สัตว์อื่น)ล่าฆ่าแกง.................คืนกลับ
อาภัพมีศัตรูล้อม.............................ยาก(รอด)พ้นยลชราฯ
๔.(ชีวิต)เกิดมาเพื่อสรรค์สร้าง................เวรกรรม
ดี-ชั่ว ตัวตนทำ...............................เลือกถ้วน
แลเป็นคนรับกรรม...........................สนองติด
ชีวิตพินิจล้วน.................................สมแล้ว(ที่เรียก)สงสารวัฏฯ
๕.สัตว์เดรัจฉานยากพ้น.........................วนเวียน
ภพเดรัจฉานวัฏเจียร........................เกิดก้าว
เพราะบาปกรรมจำเนียร....................ประกอบ
สินอบทำบุญน้าว.............................เห็นได้ฤาไฉน?
๖.จงเตือนจิตใจตั้ง................................จำนง
บุญทานหมั่นประจง..........................มุ่งเฟ้น
เพื่อสุขสันติ์มั่นคง............................คืนตอบ
อย่าชอบชั่ว บาปเว้น........................ชีพพร้อมบำเพ็ญเพียรฯ
๗.เลี่ยงเวียนว่ายเกิดด้วย........................(ภพ)เดรัจฉาน
(เพราะจะ)เกิดเป็นตราบกาลนาน........ยากพ้น
กับดักแห่งสังขาร............................ควรหวั่น(หวาด)
อนาถพันธนาการล้น........................ฤทธิ์ไร้เทียมทานฯ
๘.เป็นการดีหากสิ้น................................สงสาร
วัฏจักร(แห่งความ)ทรมาน.................หลุดพ้น
มรรค ๘ พึงสมาทาน........................ปฏิบัติ
ขจัดกิเลสตัณหาด้น.........................(ผู้ใด)ทำได้ทุกข์ดับ(ถาวร)ฯ
๘ มิถุนายน ๒๕๖๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น