หนูจะไม่ร้องไห้ : กาพย์ยานี๑๑(แด่ลูกแมวที่จากไปนิรันดร)
๏ หนูใกล้(จะสู้) ไม่ไหวแล้ว.......................(ชีวิตคง)ไม่คลาดแคล้ว พ้นวันพรุ่ง
โรคพยาธิ์ มารังรุง.............................ต้องยากยุ่ง แต่วัยเยาว์
๏ หนูจะ ไม่ร้องไห้....................................โลกสดใส ในยามเช้า
รื่นรมย์ บ่มให้เรา...............................อุตส่าห์เฝ้า สู้ชีวี
๏ โดดเดี่ยว แลเดียวดาย...........................บนความตาย บ่าย(หน้า)วิถี
ลมปราณ กาลสมประดี......................เจียนจิหมด หดสั้นลง(สมประดี=ความรู้สึกตัว)
๏ ชีวิต (แม้นว่า)น่าพิสมัย...........................(แต่)มิควรใคร รักใหลหลง
(เพราะ)มัจจุ ผู้มั่นคง.........................จำนงจัก ลักพาจอง
๏ ความตาย อยู่ใกล้ตัว..............................ผิบาปชั่ว มาทันสนอง
ชะตากรรม (สิ้น)ตามครรลอง..............ชีวันต้อง ล่องลอยลา
๏ มองเห็น ความเป็นไป............................เวียนเกิดใหม่ ภพภายหน้า
เสียดาย ในวาสนา.............................(ชาตินี้)ได้มาอยู่ แค่ครู่เดียว(ประมาณ ๑ เดือน)
๏ (ลูก)แมวน้อย ด้อย-อ่อนแอ....................ต้องการแม่ เลี้ยง-แลเหลียว
ถูกทิ้ง ยิ่งเปล่าเปลี่ยว.........................เครื่องยึดเหนี่ยว หาไม่มี
๏ ได้โปรด จงเมตตา................................(ขอ)วิงวอนมา ณ ที่นี้
(โปรด)ทำบุญ สุนทานพลี...................ช่วย(เลี้ยงดู)ชีวี ดีนักเอยฯ
๖ มิถุนายน ๒๕๖๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น