๏ เพียง ๑ สัปดาห์
แม้จะเป็นช่วงเวลาสั้นๆ
แต่ความผูกพันระหว่างฉันกับเธอ
กลับเอ่อล้นท้นอุรา
๏ มอบอาหารดีๆ
ในวันที่เธอเริงร่า
เมื่อต้องพบพานกับโรคา
ก็พาไปหาหมอ
๏ ๒ วันที่เฝ้าดูเธอเล่น
อีก ๕ วันที่เป็นคนคอยป้อนนมและยา
๔ คืนที่ตื่นนิทรา(กลางดึก)
เพื่อมาตรวจดูอาการป่วยของเธอ
๏ โลกช่างไม่ยุติธรรม
คือคำพูดที่หลุดออกจากปากคนเสมอๆ
ในยามที่ต้องประสบพบเจอ
กับอะไรๆที่มิปรารถนา
๏ ไม่คาดหวังว่าเธอจะเข้าใจ
ในกลไกของ"โชคชะตา(กรรม)"
ที่ครอบงำตามติดชีวา
ทุกชีวาอย่างยุติธรรม
๏ ทำดีย่อมได้ดี ทำชั่วย่อมได้ชั่ว
คือหัวใจใน"กฎแห่งกรรม"
กฎที่ค่อยเกื้อหนุนจุนค้ำ
ใครก็มิอาจล่วงล้ำเอาตามอำเภอใจ
๏ อนิจจา วตะ สังขารา
บรรดาสังขารทั้งหลายไม่เที่ยง(ไม่แน่นอน)
ความตายไม่อาจหลีกเลี่ยง
ชีวิตเป็นเพียงภาพมายา
๏ ไม่อยากพูดว่า
"ขอให้กลับมาเกิดร่วมกันใหม่"
ชีวีมีอะไรที่เลือกได้?
ความสมหวังดั่งใจ(เล็กๆน้อยๆ)
แค่หลอกให้หลงใหลเปรมปรีดิ์(ในชีวิต)ฯ
๖ มิถุนายน ๒๕๖๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น