๏ (ทุ่ง)นาคอยน้ำ มาตามฤดู..............................................ฝนพรั่งพรู เหมือนสู่ขวัญ
ราวสุมอก (ฝน)ตกทั้งวัน.............................................หยาดฝนสรรค์ เสียงพรรณนา
๏ นกเขานิ่ง เกาะกิ่งไม้.....................................................ฝนทำให้ เลิกใฝ่หา
กินประทัง ยังชีวา......................................................หยุดเวลา สรรพกิจกรรม
๏ แต่คนไซร้ ไม่หยุดนิ่ง...................................................."อยาก"ทุกสิ่ง ยิ่งขึ้น(ด้วย)ซ้ำ
คอยโลภเร้า เช้ายันค่ำ...............................................เพื่อดื่มด่ำ (ทำ)ตามใจตน
๏ ความอยากผอง ของมนุษย์...........................................หาสิ้นสุด ดุจสายฝน(ฝนยังหยุดตก)
(เชี่ยว)กรากเกินแม้ กระแสชล....................................พัดกระมล ทุรนทุราย
๏ เอาเวลา มาทำเรื่อง......................................................ไม่เป็นเรื่อง เฟื่องขวนขวาย
สิ่งดีๆ มีมากมาย.......................................................(กลับ) บ่ ระคาย จูงใจคน
๏ ทุกยามที่ เกิดกิเลส......................................................ย่อมปฏิเสธ ซึ่งเหตุผล(ที่ถูกต้อง)
เมื่อตัณหา มาครองมน...............................................หลักกุศล เลิกสนใจ
๏ กิเลสกั้น ปิดตัณหา......................................................สางอุรา สะอาดใส
ความคิดอ่าน ทำการใด...........................................พ้นเภทภัย อกุศลกรรม
๏ (การ)ป้องกัน(ทำชั่ว)ง่าย กว่าไป(ตาม)แก้......................คอยดูแล เช้ายันค่ำ
ใจระคน กุศลธรรม..................................................ไม่ล่วงล้ำ ทำชั่ว*เอยฯ
๑๓ มิถุนายน ๒๕๖๔
*เมื่อไม่ทำชั่ว ก็ไม่ต้องกลัวจะได้ชั่ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น