ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

สมัคร Blogger.com ตั้งแต่ยังเป็นเว็ปอิสระ ต้องสร้างรหัสผ่าน แต่ตอนนั้นเพิ่งหัดใช้คอมพิวเตอร์จึงทำผิดพลาดตอนสร้างรหัส ทำให้บล็อก avijjabhikkhu เข้าไม่ได้ ต้องสร้างบล็อกใหม่ใช้ชื่อใหม่ จากคำว่า bhikkhu เป็น pikkhu แทน
ด้วยข้อจำกัดด้านเวลา-ข้อมูล-สติปัญญา-ความรู้ความสามารถ-ความรีบเร่ง ทำให้เกิดความผิดพลาดได้ ผู้เขียนขออภัยเป็นอย่างยิ่ง และขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำเพื่อการแก้ไขความผิดพลาด ผู้เขียนไม่สงวนลิขสิทธิ์สำหรับการคัดลอก การนำไปเผยแพร่ที่ไม่ใช่เพื่อการค้า ขอเพียงแต่อย่าแอบอ้างว่าเป็นผลงานของผู้อื่น แต่ผู้เขียนขอสงวนลิขสิทธิ์ในผลงานนี้ สำหรับการนำไปเผยแพร่เพื่อการค้าหากำไร
*นักเรียน อย่าลอกเป็นการบ้านไปส่งครูนะครับ เพราะไม่สุจริต ไม่เป็นประโยชน์แก่การพัฒนาความรู้ความสามารถ ดูไว้เป็นตัวอย่างก็พอ
มีอะไรสงสัย ไม่เข้าใจ ต้องการคำอธิบาย ก็ถามมาได้

วันอาทิตย์ที่ 30 พฤษภาคม พ.ศ. 2564

ดวงฤดีที่ยิ่งใหญ่ : กลอนจรรโลงใจ - ลูกแมวถูกทิ้ง 29 พค 2564


ดวงฤดีที่ยิ่งใหญ่ : กลอนจรรโลงใจ


    เล่นคน(ตัว)เดียว ก็ได้ สบายดี.................................เมื่อไม่มี (ผู้)ที่ใกล้ชิด มิตรสหาย

อากาศดี ขืน(มัว)ลีลา น่าเสียดาย........................เอี้ยวบิดกาย ใต้แสงอาทิตย์ สุขจิตดล


    ความร่มเย็น เช่นนี้ (เมื่อ)มีโอกาส............................ก็อย่าขาด ศรัทธา (มัว)หาเหตุผล

จงบันเทิง เริงใจ ในชีพชนม์...............................ใยต้องทน ถึงชาติหน้า ประสบ(ผล)บุญ


    ไม่ต้องรอ ฐานะดี ค่อยมี(ความ)สุข..........................ไม่ต้องทุกข์ เพียงเพราะว่า ทรัพยา(สมบัติ)สุญ

ไร้ยศถา บรรดาศักดิ์ หลักฐานทุนฯลฯ..................มิทำให้ ใจเป็นจุล สิ้นคุณธรรม

 

    ตราบหัวใจ ใสเย็น เป็นปกติ....................................ปราศอุปธิ กิเลส เจตทรามต่ำ

ไม่โลภมาก อยากมี-เป็น เร้นบาปกรรม.................ก็มิจำ เป็นต้อง เศร้าหมองมัว


    ลูกแมวเพิ่ง ถูกทิ้ง ยัง(มีหัวใจ)ยิ่งใหญ่......................หลังจากได้ กิน-นอน ผ่อนคลายทั่ว

อนาคต ข้างหน้า หาหวาดกลัว............................ยังตรองตรึก(ได้) รู้สึกตัว (ก็)สุขหัวใจ

 

    คำสรรเสริญ นินทา ในอากาศ..................................สิสามารถ ตัดสิน ชีวินไม่

(คน)ชอบก็ชม (ใคร)สมคิด ก็พิสมัย.....................(คน)ชังก็ใช้ ปากติฉิน เสียด(สี)นินทา

 

    มิใส่ใจ ในมารยา เหล่ามนุษย์..................................(ใคร)ทำได้ดุจ หลุดพ้น (คำ)คนครหา*

ผู้แน่นหนัก ถือหลักธรรม ศีล(ธรรม)สัมมา.............เลิกถือสา ค่านิยม สังคมทราม


    ทรัพย์ยิ่งใหญ่ ในมนุษย์ คือ(ความ)สุจริต..................มีชีวิต โดยไม่ต้อง ข้องคำถาม

ว่าชาตินี้ มีอะไร ได้(เจริญ)งอกงาม......................ชาติหน้าต้อง สนองตาม ทำ(กรรม)อะไร(ไว้)?


๓๐ พฤษภาคม ๒๕๖๔


*คนส่วนใหญ่ในโลก นิยมชมชอบ-ยอมรับคุณค่าของคนที่ประสบความสำเร็จ มีทรัพย์สมบัติ เกียรติยศชื่อเสียง ความรู้ความสามารถ

ใครที่อุตสาหะพยายามพัฒนาชีวิตตน จนมีสิ่งเหล่านั้นก็รอดตัวไป ไม่ค่อยโดนใครดูถูกเหยียดหยามนินทา

แต่ถ้าใครไม่มี ก็อย่าเอามาเป็นสาระสำคัญของชีวิตเลย.

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น