๏ พระจัญไร ต้นไม้(ใหญ่)ตัด.................................เรียกถนัด(ปาก) ว่า(การ)"พัฒนา"
สิ่งปลูกสร้าง เพียรตั้งหน้า................................ชวนประชา สนับสนุน
๏ จุดมุ่งหมาย ใจบรรพชิต.....................................คือขบคิด สะสม(เงิน)ทุน?
เรียกตนว่า "เนื้อนาบุญ".................................วันๆครุ่น (คิด)แต่โลกธรรม?
๏ รัง-ลูกนก เรี่ย(ราย)ตกพื้น..................................(ส่วน)พระครึกครื้น ระรื่นส่ำ(เรี่ยราย=กลาดเกลื่อน)
สะท้อนหทัย ที่ไพร่-(ใจ)ดำ............................กฎแห่งกรรม มิเกรงกลัว
๏ ศีลธรรมไร้ ไม่รักษา..........................................ยังเทศนา(สอนคนอื่น) อย่าทำชั่ว
คนโง่เขลา คิดเมามัว.....................................ไม่รู้ตัว (ไม่)รู้ชั่ว-ดี
๏ ชาติจัญไร ใช้ผ้าเหลือง.....................................เพื่อ(ส่งเสริมตนให้)รุ่งเรือง วิเศษศรี
สุขวิสัย ใคร่โลกีย์..........................................หลายวัดที่ รักนิยม
๏ บวชกินหรู อยู่สบาย..........................................บวชแค่กาย ใจหมักหมม
สิ่งโสโครก สกปรกจม....................................จิตต่ำตม ชมชื่นกาม(วิถี)
๏ สุข(สบาย)ยิ่งกว่า ฆราวาส..................................ที่ใส่บาตร เยี่ยงทาสหาม
ขาดมโนธรรม แสนต่ำทราม............................มิต้องถาม (คนทำบุญด้วยแล้ว)ได้อะไร?
๏ เนื้อเน่าบุญ สูญกุศล..........................................เดนทรชน (ความเป็น)คนยังไร้
มีแต่นรก รอตก(ลง)ไป...................................กรรมชดใช้ ให้(สา)สมเอยฯ
๒๓ พฤษภาคม ๒๕๖๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น