๏ ทุกวัน เหมือนวันหยุด.................................เมื่อไม่รุด รีบอุตสาห์
ทำงาน ปานเป็นบ้า................................เร่งทำมา รนหากิน
๏ วางแผน แต่เนิ่นๆ(ก็ไม่ต้องรีบ)....................ไม่เล่อเลิน เพลินถวิล(จนทำงานสาย)
ถือว่า การ(ทำมา)หากิน..........................ทำให้สิ้น สุดดิ้นรน(เพราะมีฐานะมั่นคง)
๏ ไม่เร่ง ไม่รีบร้อน.........................................(จัด)ลำดับก่อน-หลังหวังผล
ไม่โลภมาก ไม่(รู้สึก)ยากจน....................ไร้ท้นทุก ข(ะ)เวทนา
๏ รู้ว่า (การ)ทำหน้าที่.....................................(เป็น)การทำดี (ทำให้เรา)มีคุณค่า
ไม่เขลา เอาเวลา....................................ไปเริงร่า (หาความ)สนุก-สบาย
๏ ไม่จ้อง จดท่องเที่ยว...................................งานขับเคี่ยว (เหน็ดเหนื่อย)เดี๋ยวก็หาย
เครียดนัก พักผ่อนกาย.............................รู้ผ่อนคลาย ให้พอดี(ถ้าผ่อนคลายมากไปจะกลายเป็นขี้เกียจ)
๏ (นอน)หลับไหล ให้เพียงพอ.........................ไม่หย่อนย่อ ต่อ(ภาระ)หน้าที่
ใช้เวลา (ทุก)วินาที..................................ให้มีค่า ประสิทธิ์การ
๏ ทุกวัน เป็นวันหยุด.......................................อย่าสะดุด กิเลสผลาญ(หยุด-ระงับกิเลส)
ตัณหา เพียรระราน...................................อุปาทาน บั่นทอนจินต์(หยุดให้หมด)
๏ หยุดประดา อกุศล.......................................ความโฉดฉล มนมานสิ้น
หทัย (ที่)ไร้ราคิน.....................................เป็นสินทรัพย์ (ที่มี)ค่านับอนันต์ฯ
๒๓ พฤษภาคม ๒๕๖๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น