ตนแลเป็นที่พึ่งแห่งตน :
กลอนคติสอนใจ
๏ ตนแล เป็นที่ พึ่งแห่งตน....................................บุคคล ผู้ฝึก
ตนดีแล้ว
ย่อมได้
ที่พึ่ง ซึ่งเพริศแพรว................................(ซึ่ง)หา(ที่ไหน)ไม่
ได้แล้ว ในโลกา
๏ รับรู้
อุษณีย์ แห่งชีวิต...........................................ด้วยการ ขบคิด
พิศศึกษา(อุษณีย์=มงกุฎ)
วิเคราะห์
บทเรียน เธียรพัฒนา.............................ได้จาก สัจจา ประสบการณ์
๏ ชีวี
สิอยู่รอด และปลอดภัย....................................จำเริญ ก้าวไกล
อย่างไพศาล
(เริ่มจาก)จะต้อง
รักดี มิใฝ่พาล............................อาจหาญ มีสติ และปัญญา
๏ รักษา
สุขภาพ ให้แข็งแรง....................................ขันแข็ง แกร่งหมั่น
การศึกษา(หาความรู้)
ตั้งแต่
เยาว์วัย ใคร่วัฒนา....................................(ถึงวัยงานทำ)อุตส่าห์
หาทรัพย์ กับเก็บออม
๏ ประหยัด
จัดสรร การใช้จ่าย..................................ขวนขวาย รายรับ กำกับถนอม
(รู้จัก)ลงทุน
(ให้เงิน)เพิ่มพี มีความพร้อม...............รับมือ (สถานการณ์)แวดล้อม อนาคต
๏ อย่ากู้(เงิน)
มากิน ชินชาใช้..................................(ฐานะ)ยากไร้ ให้ทน มนทรหด
ผ่อนซื้อ
สินค้า(เป็นหนี้**) จงละลด......................เงินสด ซื้อ(ได้ราคา)ถูก
สุขอุรา
๏ เก็บเงิน
เกินเผื่อ เมื่อ(เกิด)วิกฤติ...........................ชีวิต อนิจจัง พรั่งปัญหา
ยามที่
แก่เฒ่า เราชรา........................................เจ็บป่วยฯลฯ ขึ้นมา
พามั่นใจ
๏ อย่าเป็น
คนเขลา ไม่เอาถ่าน.................................สันดาน(ใด)ไม่ดี รี่แก้ไข
วิกฤติ
มาถึง อาจพึ่งใคร?....................................โศกเศร้า เสียใจ
ไม่ช่วยเอยฯ
๒๕ เมษายน ๒๕๖๓
*
...ตนแลฝึกได้ยาก
ตนแลเป็นที่พึ่งของตน
บุคคลอื่นใดเล่าพึงเป็นที่พึ่งได้
เพราะว่า บุคคลมีตนอันฝึกฝนดีแล้ว
ย่อมได้ที่พึ่งซึ่งได้โดยยาก
ความชั่วที่ตนทำไว้เอง
เกิดแต่ตน
มีตนเป็นแดนเกิด
มีตนเป็นแดนเกิด
ย่อมย่ำยีคนมีปัญญาทราม...
จาก
<https://84000.org/tipitaka/attha/v.php?B=25&A=692&Z=720>
**
พระผู้มีพระภาคตรัสว่า “ภิกษุทั้งหลาย
ความยากจนเป็นทุกข์ของกามโภคีบุคคล ในโลก”
ภิกษุทั้งหลายกราบทูลว่า “อย่างนั้น พระพุทธเจ้าข้า”
พระผู้มีพระภาคตรัสว่า “ภิกษุทั้งหลาย คนจนเข็ญใจยากไร้ ย่อมกู้หนี้ แม้การกู้หนี้ก็เป็นทุกข์ของกามโภคีบุคคลในโลก”
“อย่างนั้น พระพุทธเจ้าข้า”
“ภิกษุทั้งหลาย คนจนเข็ญใจยากไร้ ครั้นกู้หนี้แล้ว ย่อมใช้ดอกเบี้ย แม้การใช้ดอกเบี้ยก็เป็นทุกข์ของกามโภคีบุคคลในโลก”
“อย่างนั้น พระพุทธเจ้าข้า”
“ภิกษุทั้งหลาย คนจนเข็ญใจยากไร้ ครั้นใช้ดอกเบี้ยแล้ว ไม่ให้ดอกเบี้ยตามกำหนดเวลา พวกเจ้าหนี้ย่อมตามทวงเขา แม้การตามทวงก็เป็นทุกข์ของกามโภคีบุคคลในโลก”
จาก
<https://84000.org/tipitaka/read/m_siri.php?B=22&siri=296>ภิกษุทั้งหลายกราบทูลว่า “อย่างนั้น พระพุทธเจ้าข้า”
พระผู้มีพระภาคตรัสว่า “ภิกษุทั้งหลาย คนจนเข็ญใจยากไร้ ย่อมกู้หนี้ แม้การกู้หนี้ก็เป็นทุกข์ของกามโภคีบุคคลในโลก”
“อย่างนั้น พระพุทธเจ้าข้า”
“ภิกษุทั้งหลาย คนจนเข็ญใจยากไร้ ครั้นกู้หนี้แล้ว ย่อมใช้ดอกเบี้ย แม้การใช้ดอกเบี้ยก็เป็นทุกข์ของกามโภคีบุคคลในโลก”
“อย่างนั้น พระพุทธเจ้าข้า”
“ภิกษุทั้งหลาย คนจนเข็ญใจยากไร้ ครั้นใช้ดอกเบี้ยแล้ว ไม่ให้ดอกเบี้ยตามกำหนดเวลา พวกเจ้าหนี้ย่อมตามทวงเขา แม้การตามทวงก็เป็นทุกข์ของกามโภคีบุคคลในโลก”
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น