อนุรักษ์หรือทำลาย? : กลอนสะท้อนสังคม
๏ อุดม
สมนาม สยามประเทศ........................สุเมธ เวทพุทธ (ธะ)ศาสนา(สุเมธ=นักปราชญ์,เวท=ความรู้)
อาณา
ดารดาษ ด้วยวัดวา............................องค์พระ ปฏิมา ลานละไม
๏ พุทธรูป
มากมี เฉดสีทอง...........................เรืองรอง ท้องถิ่น แผ่นดินไสว
พบเห็น
เช่นธรรมดา ประสาอะไร...................จะไม่ (คิด)ทำให้โบสถ์ วิหาร(เป็นสี)ทอง
๏ ทำบุญ
สุนทาน ต้องการแต่........................เหลียวแล เรื่องสวย ร่ำรวยสนอง
เกิดบน
กองเงิน กิน(บน)กองทอง..................เกียรติยศ จดจ้อง เกริกก้องไกล
๏ (จึง)คิดวา
ถ้ามี โบสถ์วิหาร........................สีทอง ผ่องพาน (คงจะ)บันดาลให้
ลาภยศ
สวัสดี มีโชคชัย..............................ไหลมา เทมา ทันตาตน
๏ ศิลปะ
ปลูกสร้าง อย่างเก่าก่อน...................การปฏิ สังขรณ์ หาห่อนสน(ใจ)
ขาดความ
สำคัญ ต่อมานมน........................ไร้ผล อันใด ในชีวี
๏ (ปล่อย)ชาวบ้าน
บูรณะ สถาปัตถ์................คนถนัด(เชี่ยวชาญ) ไม่ทำ ตามหน้าที่
ย่อมเกิด
(ความ)วุ่นวาย เสียหายทวี...............สมบัติ ทัศนีย์ เสื่อมนิยม
๏ (คน)ขาดความ
รอบรู้ (เรื่อง)อนุรักษ์............ริพิทักษ์ รักษา(โบราณสถาน) ละ(ความ)เหมาะสม
(เมื่อ)สุนทรีย์
ศิลปะ มิปรารมภ์......................ล่มจม ประวัติศาสตร์ ชาติเสื่อมกลาย
๏ ครั้งแล้ว ครั้งเล่า
ข่าวสลด.........................ปรากฏ หมดสิ้น ภินท์สลาย
ของเก่า โบราณ พรรณราย..........................สูญหาย ไร้มั่น
นิรันดรฯ(พรรณราย=งามผุดผ่อง)
๒๘ ตุลาคม ๒๕๖๑
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น