ให้บริการ=ช่วยเหลือ=ทำบุญ : กลอนคติสอนใจ
๏ (ไป)โรงบาล ไม่ใช่ ไปเซเว่น................อย่าทำ เหมือนเช่น เล่นขายของ
ทุกข์ท้น คนเรา คราวปวดร้อง...............ใยต้อง ท่อง"รอ ถึงพรุ่งนี้"
๏ เครื่องบิน ไม่ใช่ ของส่วนตน................(อย่า)สับสน ตั้งแง่ แดบัดสี
คนกว่า สองร้อย พลอยรอรี....................(เพราะ)นักบิน ไม่มี มโนธรรม
๏ ปัญหา การให้ บริการ.........................(ส่วนใหญ่)เกิดจาก สันดาน มนมานต่ำ
หลงตัว ถือตน ยลสูงล้ำ.........................มินำ พาใคร ได้ทุกข์ตรม
๏ กระทั่ง แรงงาน กรรมกร......................(ชอบ)ตั้งแง่ แส่งอน คลอนแคลนสม
ใจพาล มารยา ค่านิยม..........................สังคม พบได้ มากมายมี
๏ เอารัด เอาเปรียบ(เขา) เอาไว้ก่อน..........ทำความ เดือดร้อน และกดขี่
เบียดเบียน บีฑา ทุกวิธี..........................ย่ำยี อื่นชน ยลกำไร
๏ จิตใจ คับแคบ เห็นแก่ตัว......................คนชั่ว บาปหนา รักษาไว้
จึงก่อ เวรกรรม อยู่ร่ำไป.........................อย่างไร้ เมตตา เอื้ออาทร
๏ บริการ=ช่วยเหลือ เกื้อกูลชน.................ให้สุข กระมล พ้นทุกข์ร้อน
คือการ ทำบุญ หนุนอากร.......................สร้างสุข สโมสร ชีพพรชัย
๏ ความเปี่ยม เมตตา เอื้ออารี....................(เป็น)วิถี ยกตน พ้นวิสัย
ทุจริต มิจฉา ราคีไคล.............................ใส่ใจ ฝึกหัด พัฒนาเทอญฯ
๒๑ ตุลาคม ๒๕๖๑
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น