กิน-ใช้ ใคร่ครวญ : กาพย์ยานี๑๑

กิน-ใช้ ใคร่ครวญ : กาพย์ยานี๑๑

๏    ฝนพรำ กลางค่ำคืน..........................พรมชุมชื่น รื่นไพรสัณฑ์

ลมหนาว พัดคราวครัน........................นอนสั่นเย็น เข็ญกายี

๏    เมฆพราง บังแสงสูรย์.......................ความอบอุ่น จำรูญลี้

อโณทัย ในวันที่................................ไม่มีแดด แวดล้อมรมย์

๏    ความหนาว เคล้าน้ำฝน.....................เย็น+ชื้นยล พิมลสม

แม้แต่ กระแสลม................................ชวนชมชื่น รื่นอุรา

๏    เข้าใจ ใน(กฎเกณฑ์)ธรรมชาติ............ใช้ชีวาตม์ มิปรารถนา

เห็นแต่ แก่อัตตา................................เอาตัณหา เป็นปกรณ์(ปกรณ์=คัมภีร์)

๏    กิน-ใช้ ใคร่ครวญคิด..........................อย่าตามจิต จะเดือดร้อน

โฆษณา(สินค้า) มิอาวรณ์.....................ลดทอนทุกข์ สุขสันติ์มี

๏    สิ่งใด ไม่จำเป็น................................จงว่างเว้น (จะ)อยู่เย็นศรี

นิสัย ไม่ก่อหนี้....................................คือวิถี สิริมงคล

๏    เห็นเขา มีเขาได้...............................อย่าฟูมฟาย ใฝ่จิตสน

โลกา ขยะล้น.....................................เพราะคนกิน ใช้ฟุ่มเฟือย

๏    แม้นว่า อยากสุขสบาย.......................อยู่เรียบง่าย จะไม่เหนื่อย

ความอยาก ลดหลากเนือย....................คลายเมื่อยล้า อารมณ์เอยฯ

๑๕ ตุลาคม ๒๕๖๑