วัฏจักรชีวิต : กลอนคติชีวิต
๏ ลมแรง
แต่งเติม เหิมพัดให้.....................วันใหม่ ไหวหวั่น ปัญหาฝน
พายุ
เพิ่งสงบ ประสบดล...........................กระแสชล ท้นท่วม ธรณี
๏ ไม่เลือก
ที่รัก มักที่ชัง............................ธารา ประดัง ทั้งพื้นที่
คนขาด
ที่พึ่ง ขึ้งโศกี...............................ตลอดจน คน(มั่ง)มี มิปรารมภ์
๏ พืชพันธุ์
เพาะปลูก ถูกทำลาย..................ทรัพย์สิน เสียหาย มากมายสม
ภูเขา
หินผา พังถล่ม................................บรรลุ อุดม การเปลี่ยนแปลง
๏ ชีวิต
เป็นแค่ เพียงเศษเสี้ยว.....................ของเสี้ยว เศษโลก เติมตกแต่ง
วัฏจักร
ธรรมชาติ ที่ผาดแพลง....................ด้วยแรง ปฐมบท กฎแห่งกรรม
๏ เกิดมา
ต้องกลาย ตายแตกดับ..................ทยอย ย่อยยับ ลับล่วงล้ำ
เสมือน
บทโศลก แห่งโลกธรรม..................ครอบงำ ทุกสิ่ง จริง-จีรัง
๏ ที่(คน)หมั่น
ฝันใฝ่ ไม่ยอมหยุด.................ที่รุด ไล่ตาม ความมุ่งหวัง
ยึดมั่น
ถือมั่น มิ(บันยะ)บันยัง......................ฝังจิต ฝังใจ ในอัตตา
๏ ดิ้นรน
ลำเค็ญ เกินเป็นอยู่........................(แม้)กระทั่ง ความรู้ เกินสู่หา
ค้นจุด
กำเนิด ของดาราฯลฯ.......................โดยมิ พิจารณา เพื่ออะไร?
๏ แค่ตอบ
สนอง ความต้องการ....................ทะเยอ ทะยาน มานขวนไขว่
เพื่อสร้าง
ความสุข สนุกใจ..........................ก่อนไป จากโลก วิโยคเอยฯ
๒๕ กรกฎาคม
๒๕๖๑
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น