ทิศทางสังคม : กลอนหก
๏ ครอบครัวหนึ่ง
เลี้ยงลูกให้.....................เติบโตไป เป็นมิจฉา(ชีพ)
เด็กคิดอ่าน
ข่มขืน-ฆ่า.............................ก่ออาชญา(กรรม) แต่เยาว์วัย
๏ ส่วน(เด็ก)อีกคน
สู้ทนยาก.....................ยอมลำบาก หาเงินให้
เลี้ยงครอบครัว
อิ่มทั่วไป..........................เติบโตไป ต้องได้ดี
๏ สอนสิ่งใด
ให้เด็กหรือ?.........................สิ่งนั้นคือ ทางวิถี
ซึมซับไว้
ในชีวี......................................อย่างไม่มี วันเสื่อมคลาย
๏ หากผู้ใหญ่
ไม่ซื่อสัตย์..........................เด็กย่อมหัด สัตย์ซื่อหาย
กล้าทุจริต
ปิดละอาย..............................ละเมิดกฎหมาย ทั้งหลายมี
๏ ส่วนผู้ใหญ่
ใคร่สุจริต............................สอนถูก-ผิด พิสิฐศรี(พิสิญ=ประเสริฐ)
ปลูกคุณธรรม
ฝังความดี..........................ให้เด็กมี ตราบนิตยา
๏ ลูกหลานย่อม
พร้อมพิมล......................โตเป็นคน ล้นคุณค่า
เปี่ยมสติ
ทวีปัญญา................................เป็นวัฒนา บุคลากร
๏ เห็นเด็กร้าย
ให้คิดถึง............................ผู้ใหญ่ซึ่่ง เลี้ยง-สั่งสอน
เห็นเด็กดี
(จงรู้ว่า)มีอากร.........................ผู้ใหญ่สะท้อน ย่ำย้อนรอย(อากร=บ่อเกิด)
๏ คนชั่วที่
มีลูกมาก.................................คนดีอยาก มีลูกน้อย
สังคมถึง
ซึ่ง(กาล)เสื่่อมถอย.....................พร้อยบัดสี ทิศาเอยฯ
๒๖ พฤษภาคม ๒๕๖๑
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น