ก็แค่สงสัย : กลอนหก
๏ บ้านเมืองนี้
มันอยูยาก........................อุตส่าห์บาก หน้ามาขอ
ลักลอบเข้า(เมือง)
ยังไม่พอ...................ต้องแอบรอ (ซ่อน)ตามป่าดง
๏ ได้ยินว่า
(คนที่นี่)บ้าทำบุญ..................เจือจุนพระ เจียรประสงค์(เจียร=ยืนนาน)
ธรรมวินัย
ไป่พะวง................................ลุ่มหลงทำ ตามใจตน
๏ ที่ศรัทธา
คือไสยศาสตร์......................แทรกในชาติ วัดหลามล้น
เป็นพุทธศา
สนิกชน.............................ประกาศตน ทุกหนไป
๏ (พระ)หาโลกธรรม
หน้าที่หลัก..............นิพพานฝัก ประจักษ์ไร้
แสดงตน
(ให้)คนเลื่อมใส......................เงินจะไหล มาเทมา
๏ เราเขมร
เห็นโอกาส............................โกนผม-บาตร-ผ้าเหลืองหา
สวมรอยพระ
(คิดว่า)ใครจะมา.................จับได้ว่า (พระ)จริงหรือปลอม?
๏ เที่ยวขอเงิน
เพลิดเพลินจิต...................หาว่าผิด กฎหมายพร้อม
ทีพระไทย
ใยยินยอม?..........................ได้เงินออม นับล้านมี
๏ ผิดเพราะว่า
เป็นพระเขมร?...................หลบซ่อนเร้น เฟ้นวิถี?
ขอเงินตรา
ถ้าไม่ดี................................ต้องราคี พระทุกคน
๏ ก็ยังคง
ความสงสัย.............................ธรรมวินัย มิใฝ่สน
ทำอะไร
ตามใจตน...............................คือมรรคผล ของใครเอย?
๒๔ พฤษภาคม
๒๕๖๑
*นิสสัย 4 แปลว่า เครื่องอาศัยของบรรพชิต
1.
ปิณฑิยาโลปโภชนะ (โภชนะคือคำข้าวที่ได้มาด้วยกำลังปลีแข้ง)
2. บังสุกุลจีวร (ผ้าที่เขาทิ้งตามกองขยะหรือตามป่าช้า)
3.
รุกขมูลเสนาสนะ (อยู่อาศัยโคนไม้ )
4. ปูติมุตตเภสัช
(ยาน้ำมูตรเน่า)
From
<http://84000.org/tipitaka/dic/d_seek.php?text=%BA%D1%A7%CA%D8%A1%D8%C5&detail=on>
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น