การฝึกอบรมธรรมะ : กลอนหก
๏ เมื่อปราศจาก
สิ่งกระตุ้น.........................ไม่หมกมุ่น คุ่นคิดถึง
ตัณหาไคล
ใจคะนึง.................................กิเลสรึ้ง (ย่อม)ระงับไป
๏ แต่เมื่อใด
ปัจจัยเปิด..............................จิบังเกิด ความหวั่นไหว
ความสงบ
ลบจากใจ................................กิเลสไซร้ พลุ่งพรายพลัน
๏ ปุถุชน
(อด)ทน(ควบ)คุมจิต.....................(มีทั้ง)ผลสัมฤทธิ์ และผิดผัน
เป็นธรรมดา
สิ่งสามัญ..............................อุตส่าห์สรรค์ มั่นคงมี
๏ ประพฤติธรรม
ช่ำชีวิต.............................ผลพิสิฐ โศภิษฐ์ศรี(โศภิษฐ์=ดียิ่้ง)
ขัดเกลาใจ
ไคลราคี................................พาสุขี พิศุทธา(พิศุทธา=ไม่มีความเสีัยหาย)
๏ ใจที่(มุ่ง)มั่น
ธรรม์อบรม...........................จะวิกรม ข่มปัญหา(วิกรม=มีชัยชนะ)
เผชิญโลก
โชคชะตา...............................อย่างแกร่งกล้า ปรีชาการ
๏ สาธุชน
คนวิทิต.....................................(การ)พัฒนาจิต พิศพื้นฐาน(วิทิต=ผู้รู้)
อุระใส
ไร้สามานย์...................................สัตว์สันดาน มิพันธ์เพียร
๏ จึงจะมี
ชีวีรุ่ง.........................................โรจน์ผดุง มิแปรเปลี่ยน
ความชั่้วช้า
ขจัดเตียน..............................มิเวียนต่ำ สำคัญตรอง
๏ ผู้ที่ผ่าน
การอบรม(ธรรมะ).......................ย่อมสุขสม อุดมสนอง
ฤดีล้ำ
งามครรลอง..................................ทำถูกต้อง คล่องสุจริตเอยฯ
๑๓ ธันวาคม
๒๕๖๐
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น