บทเพลงที่กังวานในใจก่อนตื่นนอนตอนรุ่งสาง
: กลอนฉันทลักษณ์เสรี
๏ ชีวิต
คิดมากทำไม?......................สิ่งใด ในชีวิตนี้
อยากได้
ถ้าได้ก็ดี............................ไม่มี มิมาเสียใจ
๏ เกิดมา
ล้วนมาแต่ตัว......................ครอบครัว เลือกได้ที่ไหน?
ปรารถนา
นานา-มากมาย....................ตายไป ติดอะไรไปฤา?
๏ ความรัก
มักไม่คงทน......................กระมล ของคนเคลื่อนไหว
พบคน
ไม่พ้นถูกใจ............................พบใหม่ ชอบใจโลเล
๏ ความรู้
ควรคู่ความจริง.....................สรรพสิ่ง เป็นจริงที่ไหน?
หลากอย่าง
หลั่งมาลวงใจ...................คิดได้ เมื่อสายหลายมี
๏ ความคิด
วิจิตรมากมาย....................ส่วนใหญ่ ไร้สาระลี้
ฟุ้งซ่าน
พล่านรสโลกีย์.........................ต้องมี ศีลธรรมนำใจ
๏ มีปาก
เมื่ออยากจะพูด......................ควรหยุด ปุจฉา..ชั่วไหม?
พูดมาก
ลำบากทำไม?.........................พูดไป ที่ให้ทุเลา
๏ สองมือ
ใจคือผู้สั่ง............................ใจสั่ง จึงย่างสองเท้า
ใจหรือ
ก็คือใจเรา................................ใจเขา สั่งเราเมื่อใด?
๏ ชีวิต
คือกิจกรรม...............................เช้า-ค่ำ อย่าทำเหลวไหล
(เมื่อ)รู้ตัว
ตัวก็แก่ไกล...........................มากมาย ตายไม่รู้ตัวฯ
๒๙ เมษายน
๒๕๕๙
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น