ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

สมัคร Blogger.com ตั้งแต่ยังเป็นเว็ปอิสระ ต้องสร้างรหัสผ่าน แต่ตอนนั้นเพิ่งหัดใช้คอมพิวเตอร์จึงทำผิดพลาดตอนสร้างรหัส ทำให้บล็อก avijjabhikkhu เข้าไม่ได้ ต้องสร้างบล็อกใหม่ใช้ชื่อใหม่ จากคำว่า bhikkhu เป็น pikkhu แทน
ด้วยข้อจำกัดด้านเวลา-ข้อมูล-สติปัญญา-ความรู้ความสามารถ-ความรีบเร่ง ทำให้เกิดความผิดพลาดได้ ผู้เขียนขออภัยเป็นอย่างยิ่ง และขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำเพื่อการแก้ไขความผิดพลาด ผู้เขียนไม่สงวนลิขสิทธิ์สำหรับการคัดลอก การนำไปเผยแพร่ที่ไม่ใช่เพื่อการค้า ขอเพียงแต่อย่าแอบอ้างว่าเป็นผลงานของผู้อื่น แต่ผู้เขียนขอสงวนลิขสิทธิ์ในผลงานนี้ สำหรับการนำไปเผยแพร่เพื่อการค้าหากำไร
*นักเรียน อย่าลอกเป็นการบ้านไปส่งครูนะครับ เพราะไม่สุจริต ไม่เป็นประโยชน์แก่การพัฒนาความรู้ความสามารถ ดูไว้เป็นตัวอย่างก็พอ
มีอะไรสงสัย ไม่เข้าใจ ต้องการคำอธิบาย ก็ถามมาได้

วันศุกร์ที่ 22 เมษายน พ.ศ. 2559

วันร้อน : กลอนคติเตือนใจ

https://www.flickr.com/photos/134623686@N02/26474381061/in/dateposted-public/


วันร้อน : กลอนคติเตือนใจ

    ดอกอิน ทนิลน้ำ......................ม่วงล้ำ งามงด สดใส
ตัดสี ขจีใบ................................พิไล ในฤดู คิมหันต์
ผ่อนคลาย ความร้อน...................ลดทอน รอนพง ลงพลัน
โสภี สีสัน..................................อัศจรรย์ บรรลุ อุรา

    พิรุณ หลั่งไหล........................ทำให้ พสุธา อากาศเย็น
อุณหภูมิ เมฆเห็น.........................ติดลบเป็น หลายสิบ องศา
กลั่นตัว กลายน้ำ..........................นำ(ความ)เย็น เอ็นดู โลกา
ที่ประจัญ ปัญหา..........................ไฟป่า น้ำท่า ขาดแคลน

    (เหตุที่)ต้องตก ระกำ.................ล้วนเป็น เพราะน้ำ มือมนุษย์
ทำลาย ไม่หยุด............................ไม่สุด ไม่สิ้น ดินแผ่น
หากเป็น ไปได้.............................จักรวาล ยังใคร่ ครองแทน
สันดาน สานแก่น..........................แน่นแฟ้น มนา ทรชน

    ถ้ายัง คงเห็น............................กิเลสเป็น ภาวะ ปกติ
อุ้มชู อุปธิ....................................ดำริ แต่เรื่อง อกุศล
คงไม่ ทันแน่.................................คงไร้ ทางแก้ กระแสกล
โลกร้อน เร่ารน..............................ทุกข์ท้น ธานี วิบูล(วิบูล=กว้างขวาง,มาก)

    ตัวใคร ตัวมัน.............................พาถึง ทางตัน ขันคับ
ความไม่ สดับ................................แส่สรรพ อัประมาณ ผลาญสูญ
ความไร้ สำนึก...............................รู้สึก แต่กระสัน พาลพูน
หาได้ เกื้อกูล.................................แต่สิพา อาดูร ทูนทวีฯ

๒๒ เมษายน ๒๕๕๙

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น