ขายบุญ(พุทธ)พาณิชย์ : กลอนหก
๏ เพราะรู้ว่า
คนส่วนใหญ่.......................ยินดีใน กิเลสตัณหา
เห็นแก่ตน
ล้นอัตตา...............................เปี่ยมราคะ โลภภักดิ์พี
๏ ต่างโง่เขลา
มัวเมาติด............................ไม่เปลี่ยน(ความ)คิด ชีวิตวิถี
ความคุ้นเคย เฉลยชีวี.................................อยากได้ดี
อย่างง่ายดาย
๏
รักลาภ-ยศ-ศักดิ์-สรรเสริญ.......................กามเพลิดเพลิน เกินสลาย
รักกินอยู่ อย่างสบาย...................................หลังความตาย
หมายไกวัล(ไกวัล=สวรรค์)
๏ จึงมีพระ
ใจธุรกิจ.....................................ผุดแผนผลิต ขายความฝัน
ล่อ(ลวง)คนที่ มีเงิน(แต่)ดัน..........................มิรู้ทัน ไร้ปัญญา
๏ จงเอาเงิน
ให้วัด-พระ................................แล้วเจ้าจะ สมปรารถนา
(ทรง)คุณวิเศษ เช่นอาตมา............................คืออัคระ เลิศนาบุญ
๏ ทานที่ให้
ในวันนี้......................................ส่งผลพี สิริหนุน
ขจัดทุกขา สิ้นอาดุร......................................คำเคยคุ้น
คอยโฆษณา
๏ ตัดเวรกรรม
ความชั่วบาป............................ริปูปราบ ราบกลองหน้า
ที่(ดิน)-ทอง-ทรัพย์-สิน-เงินตรา.......................หลั่งไหลมา
เทมาครอง
๏ คนโลภมาก
แลมักง่าย................................มอบเงินถวาย หมายผลผอง
ใฝ่สุขสันติ์ ฝันเนืองนอง..................................โดยไม่ต้อง
เปลี่ยนแปลงตน
๏ ผู้ศึกษา
พระไตรปิฎก.....................................จะไม่ตก เป็นเหยื่อฉล
ผู้ปฏิบัติ ขัดเกลากมล......................................จะล่วงพ้น
เล่ห์กลพาล
๏ มีแค่คน
ผู้โง่เขลา..........................................ปัญญาเบา โลภเร่าขาน
จึงศรัทธา สมาทาน.........................................ทำบุญผ่าน
(พุทธ)พาณิชย์เอยฯ
๑๒ เมษายน ๒๕๕๙
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น