ให้รางวัลตนเอง : กาพย์ฉบัง๑๖
๏
ใบไม้ร่วงพลิ้วปลิวหล่น................เมื่อพายุฝน
พัดจนพฤกษ์สัณฑ์หวั่นไหว
๏
ห่าฝนสาดมาคราใด...............เสียงสนั่นพรั่นใจ
หลังคาคล้ายใคร่โผบิน
๏
ร้อนพลันบรรเทาเบาสิ้น................ระอุไร้คลายจินต์
แผ่นดินชุ่มฉ่ำน้ำนอง
๏ ไม่ช้าฝนซาสุดผยอง................ลำนำทำนอง
เตือนอย่าลำพองดวงใจ
๏
พรุ่งนี้เช้าเร่าร้อนใหม่...............แสงแดดแผดไกร
น้ำระเหยไร้ไวปาน
๏
เหมือนยามสำเร็จเสร็จงาน................แสนสนุกสนาน
อยากมอบรางวัลปันชีวี
๏
ใช้เงินเพลิดเพลินวิถี................สังคมโลกีย์
เปรมปรีดิ์สุขีกมล
๏
กิน-เที่ยว-ซื้อสินค้าขน................ตอบแทนที่ตน
อดทนอุตส่าห์พยายาม
๏
เงินมลายหายไปตาม................มุ่งบริโภคกาม
ขาดความรื้นยั่งยืนยาว
๏
หากวิจิตรพิศเพริศพราว................ทำบุญหนุนน้าว
ทานแก่ชาวทุกข์ยากเข็ญ
๏
เปลี่ยนเงินไซร้ให้กลายเป็น................บุญงามบำเพ็ญ
เช่นเสบียงชาติหน้าอาศัย
๏
สรรสร้างรางวัลอันใด.................วิเศษเหตุให้
ได้ผลตนเลิศประเสริฐการ?
๒๐ เมษายน
๒๕๕๙
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น