ความรักที่มักไม่ต่างจากความหลง
: กลอนเปล่า
๏ ความรัก...
บ่อยนักมักดูไม่ต่างจาก..ความหลง
โดยเฉพาะความรัก
ที่ประจักษ์อยู่ในจิตใจที่ไม่ซื่อตรง
เปรอะเปื้อน-เลือนลาม
ดำรง...
อยู่ในโครงสร้าง ของความกลิ้งกลอกหลอกลวง
๏ ความรักที่เห็นแก่ตน
ย่อมระคนด้วยความคะนึงหึงหวง
ความเห็นแก่ได้
ความใคร่ในกาม...ดำมืดหน่วง
นำไปสู่การล่วงละเมิด...เกิดก่อเวร
๏ จิตใจที่ไร้ศีลธรรม
ย่อมไม่นำพา
ต่อ มโนสำนึกตรองตรึกเห็น
สัญชาตญาณเยี่ยงสัตว์
อันอัดแน่นมิแร้นเร้น
จะเป็นพลังขับ
กำกับการกระทำลำเค็ญ
เบียดเบียนผู้อื่นชื่นใจเช่น
ปราโมทย์โฉดเจน...เป็นกำไร
๏ คนไม่รู้จัก-ไม่รับผิดชอบต่อหน้าที่
ไม่มีสติ-ฤดีขาดความมั่นคงทรงนิสัย
คนไร้จิตสำนึกผิด-ชอบ-ชั่ว-ดี-มีวินัย
ชอบทำอะไรมักง่าย
ทำตามใจอยาก
ตกลงปลงใจจะใคร่รักผิดวิถี
ในเวลา-สถานะที่...มิบังควร
๏ ต่อให้ชาญฉลาดสักปานใด
ความรักในวัยเรียน
จะเปลี่ยนเป็นปัญหาย้อนคืนหวน
สร้างขวาก หลากหนาม
หลามอุปสรรค
ทั้งหนัก-ทั้งใหญ่ ทำให้หัวใจปั่นป่วน
จูงใจไปในทางผิด
เกิดวิกฤติติดตามเป็นพรวน
รักที่เหลวไหล ไร้ความรอบคอบ-ถี่ถ้วน
บันดาลให้ชีวีต้องระหกระเหเรรวน
ตลบอบอวล อยู่ทั่วไปในสังคมฯ
๑๗ มีนาคม
๒๕๕๙
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น