กลอนธรรมะ กลอนคติชีวิต กลอนคติเตือนใจ กลอนคติสอนใจ กลอนสุภาษิต บทความจรรโลงใจ

ผลงานของชายคนหนึ่งซึ่งนอกจากตามหลักสูตรของโรงเรียนแล้ว ต้องเรียนรู้ศึกษาหาความรู้เอง ทั้งหลักธรรมและการประพันธ์ ชอบคิด-วิเคราะห์-สรุปบทเรียนใหม่เป็นประจำ แล้วบันทึกไว้เป็นบทกวีเพราะมิเช่นนั้นจะลืมบทเรียนเก่า คิดว่าน่าจะมีประโยชน์กับคนอื่นบ้าง จึงโพสต์สู่สื่อสาธารณะ

ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

สมัคร Blogger.com ตั้งแต่ยังเป็นเว็ปอิสระ ต้องสร้างรหัสผ่าน แต่ตอนนั้นเพิ่งหัดใช้คอมพิวเตอร์จึงทำผิดพลาดตอนสร้างรหัส ทำให้บล็อก avijjabhikkhu เข้าไม่ได้ ต้องสร้างบล็อกใหม่ใช้ชื่อใหม่ จากคำว่า bhikkhu เป็น pikkhu แทน

ด้วยข้อจำกัดด้านเวลา-ข้อมูล-สติปัญญา-ความรู้ความสามารถ-ความรีบเร่ง ทำให้เกิดความผิดพลาดได้ ผู้เขียนขออภัยเป็นอย่างยิ่ง และขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำเพื่อการแก้ไขความผิดพลาด ผู้เขียนไม่สงวนลิขสิทธิ์สำหรับการคัดลอก การนำไปเผยแพร่ที่ไม่ใช่เพื่อการค้า ขอเพียงแต่อย่าแอบอ้างว่าเป็นผลงานของผู้อื่น แต่ผู้เขียนขอสงวนลิขสิทธิ์ในผลงานนี้ สำหรับการนำไปเผยแพร่เพื่อการค้าหากำไร

*นักเรียน อย่าลอกเป็นการบ้านไปส่งครูนะครับ เพราะไม่สุจริต ไม่เป็นประโยชน์แก่การพัฒนาความรู้ความสามารถ ดูไว้เป็นตัวอย่างก็พอ
มีอะไรสงสัย ไม่เข้าใจ ต้องการคำอธิบาย ก็ถามมาได้

วันศุกร์ที่ 11 มีนาคม พ.ศ. 2559

ธรรมธร : กลอนเจ็ด

๏ เวรกรรม นำพา พบปะกับ..................สิ่งสรรพ อัประมาณ คืนวันเห็น

ทำดี ได้ดี เท่าที่เป็น.............................ทำชั่ว ชั่วเช่น ลำเค็ญเคือง

๏ ไม่มี อะไร มากไปกว่า......................ที่ทำ กรรมมา บุพพะเยื้อง

สิ่งใด ใคร่ประกอบ ชอบเนืองๆ................เฉกเบื้อง บาทบท ปรากฏยล

๏ อย่าคอย น้อยใจ ในโชคชะตา.............ปัญญา ประจักษ์ หลักเหตุ-ผล

สิ่งใด เกิดก่อ ก็เพราะตน........................เป็นคน สร้างทำ ตามครรลอง

๏ อย่าโทษ ดิน-ฟ้า-ดาราลิขิต.................ชีวิต มีกรรม นำสนอง

ก่อนทำ กรรมใด ควรไตร่ตรอง..................วิตก บกพร่อง ต้องย้อนคืน(วิตก=ความคิด)

๏ พูดจา พาที มีสัจจะ.............................จริยะ มารยาท อย่าขาดฝืน

หยาบช้า กระด้าง อยู่ยั่งยืน.......................ฝังพื้น ฐานจิต ทิศ อบาย

๏ ทุจริต คิดชั่ว มัวเมาบาป........................เข็ดหลาบ กระมล เกรงผลร้าย

สำนึก ตรึกตัว กลัว-ละอาย........................เครื่องหมาย ความดี ของวีรชน

๏ เชื่อบุญ-บาปกรรม นำอุกฤษฏ์....................ชีวิต สิทธา สามิตหน(สามิต=ความเป็นเจ้าของ)

ลดละ กิเลส คือเลศกล..............................ปุถุชน พ้นหลุด วิสุทธิ์ไท

๏ เชื่อใน ความดี มีผลแน่.............................ถึงแม้ รอนาน สักปานไหน

สังคม รอบข้าง เลวอย่างไร.........................ไม่หวั่น สั่นคลอน ธรรมธรเทอญฯ(ธร=การทรงไว้)

๑๑ มีนาคม ๒๕๕๙

กลอนธรรมะ กลอนคติชีวิต กลอนคติเตือนใจ กลอนคติสอนใจ กลอนสุภาษิต บทความจรรโลงใจ

ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

วันศุกร์ที่ 11 มีนาคม พ.ศ. 2559

ธรรมธร : กลอนเจ็ด

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น