คนคิดเป็น :
โคลงสี่สุภาพ
๑.
เด็กที่มิพึงต้อง.........................เคี่ยวเข็ญ
ก็หมั่นเพียรเรียนเป็น....................ป่ายรู้
แบบฝึกหัดขยันเจน.....................ทำส่ง
การศึกษาเกษมสู้........................แกร่งสร้างอนาคตฯ
๒. มิลดละเพิ่มพร้อม.....................พัฒนา
ความคิดสติปัญญา.......................รักเรื้อง
ศีลธรรมจริยา..............................สุจริต
จิตใสใจสะอาดเยื้อง.....................ถูกต้องทางยลฯ
๓.
วัยหนุ่มวัยสาวแจ้ง.....................ชั่ว-ดี
ไม่ประมาทครองชีวี.......................กาจกล้า
มลทินส่ำราคี...............................เหินห่าง
เลี่ยงเสื่อมทรามต่ำช้า....................ปลีกข้องคำนึงฯ
๔. ไม่พึงชิดฉลฉ้อ..........................ทำงาน
เธียรสั่งสมประสบการณ์...................รุดล้ำ
ออมทรัพย์สินศฤงคาร.....................กอบเก็บ
เสพข่าวสารการย์ค้ำ.......................เพื่อให้สถาพรฯ
๕.
สังวรความเป็นผู้.........................เจริญวัย
ระวังกาย-วาจา-ใจ..........................บาปเว้น
ผ่านโลกมานานไกล........................ตรึกตระหนัก
เฉด-รักษ์หลักเลือกเฟ้น...................เยี่ยงผู้จำเริญฯ
๖.
ดำเนินจนเข้าสู่............................ช่วงชรา
ควรสำนึกสัจจา...............................บ่งชี้
สรรพสิ่งคืออนัตตา..........................ประจักษ์
มิพักเสื่อมสลายลี้............................ไร้ซึ่งตัวตนฯ
๗.
คนมีมโนธรรมคุ้ม.........................ครองกระมล
ย่อมคิดเป็นแยบยล..........................จิตน้อม
มั่นคงสุขสงบดล..............................ยามอยู่
สุคติวิเศษค้อม................................ยามม้วยมรณาฯ
๒๕ มีนาคม
๒๕๕๙
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น