เดือดร้อน-วุ่นวายไปหมด : กลอนเจ็ด
๏ พ่อค้า
แม่ขาย ส่ายหน้าบ่น.................ขาดคน ซื้อของ ต้องขื่นเข็ญ
เศรษฐกิจ
ไม่ดี ปีนี้เป็น...........................ยากเย็น กว่าก่อน ย้อนผ่านมา
๏ ยังดี ที่(ราคา)น้ำ
มันลดหน่อย...............อย่างอื่น ยังลอย ตาลอยหน้า
ไม่เห็น จะหด
ลดราคา............................ทำ(ให้)ค่า ครองชีพ ถีบตัวดัน
๏ หมดสิ้น ทางออก นอกจากประหยัด........สารพัด
งานผอง ต้องขยัน
เศรษฐกิจ
กลับฟื้น ยื่นยาววัน....................วิกฤติกัน ทั่วหล้า ประชาชี
๏ แสวงหา บ้าหวย
หวังรวยลัด..................เครื่องวัด ขัดสน กมลศีล์
พึ่งไส
ยศาสตร์ ประหลาดปรีดิ์...................บ่งชี้ สติตัน ปัญญาเบา
๏ เครือข่าย ขายยา
บ้าระบาด.....................อนาถ เยาวชน ล้นความเขลา
เรื่องอ่าน
การเขียน มิเพียรเอา....................มัวเมา มารยา ค่านิยม
๏ ปัญหา ตัดไม้
ทำลายป่า.........................หาได้ ลดรา (กลับยิ่ง)เพิ่มสะสม
พวกโจร
ผู้ร้าย ภัยสังคม............................ระดม อาละวาด ไม่ขาดครา
๏ สภาวะ โลกร้อน
สะท้อนหนัก...................เขื่อนหลัก น้ำลด จะหมด...ผวา
น้ำกิน น้ำใช้
ในนครา.................................แย่งกัน กับบรรดา เกษตรกร
๏ พระเถร เดนถ่อย พร้อยแผกต่าง................ร่วมสร้าง ร่วมสรรค์ ปัญหาร้อน
เมื่อธรรม
(มะ)วินัย ไม่อาทร.........................เก่งแต่ สั่งสอน หอนเห่าเอยฯ
๒๓ กุมภาพันธ์
๒๕๕๙
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น