ดอกกุหลาบกับดอกหญ้า : กาพย์สุรางคนางค์๒๘
๏
...................................ด้วยศักดิ์ ด้วยศรี
กุหลาบ
ย่อมมี.....................มูลค่า สูงส่ง
ประดอย
ถ้อยคำ..................เลิศล้ำ ธำรง
ประชา
ประสงค์...................หลงรัก ปักใจ
๏ ...................................ขาดผู้
บูชา
บรรดา
ดอกหญ้า.................มูลค่า เคียงไร้
ปราศจาก
หลากคน..............สนอก สนใจ
เลื่อนลอย
ปล่อยให้..............(เป็น)ไปตาม ยะถากรรม
๏ ....................................กุหลาบ
จับวาง
สวยศิลป์
จินต์สร้าง...............อย่างดู หรูล้ำ
เพริศพี
สีสด........................แทนทด "รัก"คำ
ประดิษฐ์
คิดทำ....................ชุ่มฉ่ำ ชีวี
๏
.....................................แต่เมื่อ เหี่ยวเฉา
ดีแต่
แค่เอา.........................พ้นตา ผละหนี
เพียงค่า
ขยะ........................สกปรก สิ้นดี
ประโยชน์
ไม่มี......................ขยี้ย้ำ ทำลาย
๏
.....................................ดอกหญ้า สะอาง
(ตาม)ป่าเขา
ลำเนาทาง...........สร้างความ งามสยาย
ลมพลิ้ว
ปลิวร่อน....................โอนอ่อน ผ่อนคลาย
เกิดง่าย
เป็นง่าย....................ไม่ต้อง ดูแล
๏
......................................ประโยชน์ มากมี
ดอกหญ้า
เหล่านี้....................ที่เก่า เฉาแก่
ทำเป็น
ไม้กวาด.....................สะอาด สร้างแปร
บ้านช่อง
ข้องแม้....................แต่พระ ราชวัง
๏
......................................คุณค่า อย่าดู
แค่งาม/ทรามสู่......................เรียนรู้
ปลูกฝัง
คุณใด
ไม่ก่อ.........................ส่อว่า น่าชัง
ปรากฎ
สลดดัง......................ดอกไม้ ทั้งหลายเอยฯ
๑๓ กุมภาพันธ์
๒๕๕๙
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น