ปลดเกษียณ : โคลงสี่สุภาพ
๑. ฝนรินรดรวงข้าว........................เลยคราว
รอยต่อ(ฤดู)ฝนกับหนาว.................เหลื่อมกั้น
พฤศจิกาฯนภาพราว.......................เมฆปิด
เฉกชีวิตคิดขั้น..............................วัยนั้นยากเหลือฯ
๒.
เมื่ออายุย่างเข้า..........................ปีใด?
จึงล่วงเลยเยาว์วัย...........................เด็กน้อย
หนุ่มสาวเอาอะไร?..........................กำหนด
ปลดเกษียณเปลี่ยนคล้อย.................(เป็น)ผู้เฒ่าเลยหรือ?
๓.
ถือเป็นวัยไม่ต้อง..........................ทำงาน
เพลิดเพลินเงินบำนาญ.....................เบิกใช้
ละเลยประสบการณ์..........................เก่าเก็บ
เสพสุขสนุกไร้.................................หน้าที่พึงทำฯ
๔.
ความที่สังคมเข้า..........................(สังคม)สูงวัย
สัดส่วนประชาฯเปลี่ยนไป...................เกิดน้อย
คนแก่มากเกินวัย..............................สาวหนุ่ม
สุมปมเศรษฐกิจร้อย..........................เคลื่อนใกล้ขัดสนฯ
๕.
(แนว)คิดว่าคนควรต้อง...................เลื่อนเกษียณ
ถูกตำหนิติเตียน................................ต่อต้าน
คนไม่อยากพากเพียร.........................การกิจ
หวังชีวิตเกียจคร้าน............................ไม่ต้องทำงานฯ
๖. อนาคตภายภาคหน้า.......................คงเห็น
คนอยู่ยากลำเค็ญ..............................เดือดร้อน
ผลิตภัณฑ์มวลรวมฯ(GDP)เป็น.............ประจักษ์
ผลักดันแนวคิดย้อน...........................ต้องเลื่อนวัยเกษียณฯ
๗.
เพียรแบ่งปันรายได้.........................เก็บออม
อุตส่าห์ทะนุถนอม..............................จ่ายใช้
เผื่อไม่มีใครยอม................................ยากพึ่ง
ถึงวัยแก่แลได้...................................ตนไซร้อาศัยฯ
๗ พฤศจิกายน ๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น