คนรักไม่ใช่.... : กลอนคติเตือนใจ
๏ สายลม พัดพา...................สายตา แลเหลียว
เกลียวคลื่น
ละลอก
ระรื่น..........................ละผืน แผ่นดิน ผินสวรรค์
หอมกลิ่น
บุปผา......................สุคนธ์ พญา สัตตบรรณ
ณ ยาม
สายัณห์......................รังสรรค์ ลางคน รนฤดี
๏ คนรัก ไม่ใช่........................ของให้
สะสม ยามว่าง
ทิ้งๆ
ขว้างๆ.............................ทำอย่าง ร้างศักดิ์ หลักศรี
คนคือ
ชีวิต.............................อย่าคิด อย่างไร้ ใยดี
กำสรด
กดขี่...........................กรรมสิ คืนหา ปรารมภ์(กำสรด=เศร้า)
๏ มิใช่
ของเล่น.......................เช่นตุ๊กตา หา(มี)ความคิด
มีศักดิ์
มีสิทธิ์...........................เลือกกิจ เลือกกรรม ตามเหมาะสม
ทะยาน
ฝันใฝ่.........................ได้(รับ)การ ยอมรับ กับสังคม
เป็นที่
ชื่นชม...........................นิยม ยกย่อง ของใครๆ
๏ มิใช่ ภาชนะ........................ที่ทิ้ง
ขยะ ปฏิกูล
รองรับ
ขับสูญ..........................อาดูร อารมณ์ ตรมให้
ทรงซึ่ง
คุณค่า..........................ทรงเกียรติ กฤตยา ประไพ(กฤตยา=เกียรติ)
งานการ
ขานไขว่.......................สรรค์สร้าง อย่างไม่ มารยา
๏ มองดู
คนรัก.........................มองอย่าง จงรัก ภักดี
ให้ศักดิ์
ให้ศรี...........................ให้มี ความหวัง (ความ)เสน่หา
เสมอ
เหมือนมิตร......................เสมอ ชีวิต พิจารณา
ผู้รู้
บูชา...................................ยกว่า ซื่อสัตย์ ปฏิบัติดีฯ
๑๔ พฤศจิกายน ๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น