ความดี
คนดีจะเข้าใจง่าย : กลอนเจ็ด
๏ เฝ้ารอ สุระ
แพร่ตระการ...................ทะยาน ผ่านฟ้า ณ ขอบโค้ง
ลำห้วย สวยระหาน ร่วมจรรโลง...............เชื่อมโยง แสงทอง ส่องอรุณ
๏ เมฆี สีชมพู
ดูงามเด่น........................เหมือนเป็น ศิลปะ สนับสนุน
ให้ผู้ มีบาป
กับมีบุญ..............................สมดุล สุนทรีย์ ปรีดิ์เปรมยล
๏ แต่ความ เป็นจริง
ของสิ่งสัจ................ธรรมชาติ อัศจรรย์ บันดาลผล
มิอิ่ม เอมใจ
ในหลากชน.........................แค่คน บางคน ยลชื่นเชย
๏ เสมือน ศีลธรรม
คุณความดี.................คนที่ ชั่วถึก รู้สึกเฉย
มิเห็น เป็นคุณ
สุนทรเคย.........................เอื้อนเอ่ย ให้ฟัง คิดชังชิง
๏ ส่วนคน มีใจ
ใสพิสุทธิ์........................จะหยุด คิดตาม ธรรมาสิ่ง
เปลี่ยนแปลง จิตใจ
ไม่ประวิง...................ยอดยิ่ง อริยะ มรรคาปอง
๏ ว่าง่าย สอนง่าย
ไม่ต้านต่อ..................เกิดก่อ รมย์รื่น ชื่นสนอง
มิหวัง ตอบแทน
แม้นเงินทอง...................จับจ้อง สุคติ นิตยา
๏ ปรมัตถ์ ปัจจัย
ใครเข้าจิต?...................(บาง)คนอาจ คาดคิด พินิจว่า
(คือ)ความคิด เหลวไหล
ไร้ปัญญา............คำสอน ศาสดา ที่บ้าบอ
๏ เชื่อถือ สิ่งของ
จับต้องได้....................หลงใหล รูป-เสียง-สัมผัสฯลฯหนอ
ลาภ-ยศ-สรรเสริญ-สุขเยินยอ..................ไม่รอ
ชาติหน้า ว่าไม่มีฯ
๑๑ พฤศจิกายน ๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น