ภัยคน-ภัยธรรมชาติ : กลอนคติเตือนใจ
๏ ปีนี้ มี(ผล)มะ ม่วงน้อย.........................ผู้เฒ่า เฝ้าคอย เก็บไข่-
มดแดง (ขาย)แพงล้ำ
กำไร......................ปรับให้ ไปทัน การณ์เป็น
๏ วันนี้ ยังดี
มีเมฆ..................................สรรค์เสก ร่มเงา เบาเข็ญ
ฝนดาล วานย้อน
ผ่อนเย็น.........................หลังเป็น สถิติ (ร้อน)มีมา
๏ คนยัง ต่างอยาก
กระสัน.......................เหมือนไม่ สำคัญ ปัญหา
ประหวัด ตัดไม้
ทำลายป่า.........................มุ่งหา ประโยชน์ โจทย์แจง
๏ สมดุล ธรรมชาติ
ขาดหาย.....................ถูกล้ำ ทำลาย (แทบ)ทุกแห่ง
พิบัติ พัฒน์ภัย
ร้ายแรง.............................บทเรียน ราคาแพง แบ่งปัน
๏ เงินที่ ได้มา
ดารดาษ...........................ไม่อาจ ทำให้ หทัยหรรษ์
เมื่อมี วิถี
ชีวัน.........................................เสมือน โลกันตร์ อันตราย
๏ ต่างคน ต่างเห็น
แก่ตัว..........................ต่างทำ ความชั่ว ทั่วสยาย
ต่างสิ้น ศีลธรรม
กำจาย.............................ต่างคล้าย คลึงสัตว์ ประหลาดเป็น
๏ ใจบาป หยาบช้า กระด้าง.
.....................ทุกอย่าง หวังผล ประโยชน์เฟ้น
ทุจริต คิดร้าย
ใจเย็น.................................ว่างเว้น สำนึก มโนธรรม
๏ ภัยคน ปนภัย
ธรรมชาติ.........................เพิ่มพี ชีวาตม์ อนาถพล้ำ
สัมพันธ์ สรรพา
ระกำ................................ระส่ำ สังคม โทรมทราม ฯ
๒๖ เมษายน ๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น