อยู่เย็นเป็นสุข : โคลงสี่สุภาพ
๑. คิมหันต์ม่านเมฆไร้................ลอยบัง
ตามถนนหนทางดัง...................เตาร้อน
ซุกตัวซ่อนเรือนยัง...................ระอุ
สุริยนรนสะท้อน.......................แดดจ้าระอาเหลือฯ
๒.
เมื่อไม่มีป่าไม้......................ปัน(ร่ม)เงา
ป่าคอนกรีตสีเทา.....................แทบไหม้
ถนนดินยังแบ่งเบา...................เย็นหย่อน
ถนนยาง-คอนกรีตให้................แต่ร้อนทอน(แรง)ทวีฯ
๓. กามคุณมีสุขเคล้า.................ระคน
ปลุกปั่นดวงกมล......................รุ่มร้อน
รูป-รส-กลิ่น-เสียงจน................สัมผัส
ประหวัดใจใฝ่ป้อน....................อิ่มไร้ระหายเหมือนฯ
๔. บริโภคโดยไม่ข้อง................คุณกาม
เพื่ออยู่รอดปลอดความ..............ทุกข์ร้อน
มิหลงใหลในกาม.....................สัมผัส
อย่าตกเป็นทาสย้อน..................ยับยั้งเจตจินต์ฯ
๕. กิน-อยู่อย่างล่วงรู้.................เท่าทัน
เพื่อดำรงชีวัน..........................ผ่านได้
อยู่เย็นเป็นสุขสันติ์....................ปกติ
มิลำบากยากไร้........................เพราะได้(รู้จัก)เพียงพอฯ
๖. ต่อการชีวันใช้......................เชิดชู
กุศลสรรค์ถวัลย์ดู.....................เลิศล้ำ
เห็นชัดสัจจาหู........................ตาสว่าง
สร่างเมากามคุณค้ำ..................จุนให้ใจสงบฯ
๗. พบพานเพียงแค่ผู้................ประเสริฐ
บุญทำนำมาเกิด.......................เพื่อรู้
เท่าทันปัญญาเปิด....................โลกสัจ
ฝึกหัดพิพัฒน์สู้........................สลัดพ้นมลทินฯ
๒๔ เมษายน ๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น