ดับร้อนรนฤดี : โคลงสี่สุภาพ
๑. สายลมฤดูร้อน.......................พัดแรง
แทบไม่อาจเปลี่ยนแปลง.............โลกร้อน
แสงแดดสาดเสียดแทง...............ผิวสู่
อยู่ในร่มยังค้อน.........................จะร้อนถึงไหน
?
๒. ดีแต่ฝนตกให้........................คลายเข็ญ
สุธาทิพย์หยิบเย็น......................ยื่นล้ำ
สามารถเปลี่ยนแปลงเห็น.............เป็นสุข
ผ่อนทุกข์คลายรุกค้ำ...................จุนล้อมถนอมศรี
ฯ
๓. ชีวีสามัญคล้อย.......................กามคุณ
สิ่งส่งเสริมเจือจุน........................สุขได้
รูป-รส-กลิ่น-เสียงสุนทร์...............สัมผัส
แต่ไม่อาจอิ่มให้..........................เบื่อเร้าใหม่หา
ฯ
๔. ปรารถนายิ่งๆขึ้น......................รสกาม
ยิ่งเสพรสยิ่งทราม.......................เสื่อมไร้
ยิ่งคิดพิสดารความ......................แส่อยาก
เริ่มประหลาดแปลกไซร้................ไขว่คว้าหาสนอง
ฯ
๕. ครรลองคุณธรรมเอื้อ................ฤดี
หลักดำเนินชีวี............................ถูกต้อง
มงคลดลดาลมี............................สันติสุข
ดับทุกข์เคืองขัดข้อง.....................ว่างเว้นลำเค็ญไข
ฯ
๖. ปรมัตถ์สัจจะไซร้......................ส่องทาง
บำเพ็ญใจเป็นกลาง......................มั่นเกื้อ
วิถีอริยะวาง.................................วิจิตร
ชีวิตอุกฤษฏ์เอื้อ...........................ดับร้อนผ่อนระหาย
ฯ
๗. สุขสบายก็เพราะได้...................ทำดี
ดูแลใจรักษ์มี...............................สติตั้ง
กุศลดลสุนทรี-.............................ยะดิลก
ไม่วิตกต่อโลกย์รั้ง.........................รู้เท่าทันเสมอ
ฯ
๑๓ เมษายน ๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น