ฟ้ามิได้ลิขิตชีวิตคน
: กลอนแปด
๏ มะม่วงต้น ฤดู
ออกสู่ตลาด......................โลละสี่ สิบบาท สิหวาดผวา
ลูกก็เล็ก ไม่สวย ด้วย
มกราฯ......................ขาดฝนฟ้า ชะดอก ออกผลแคลน
๏ มีเหตุ-ผล-กลไก
ในสรรพสิ่ง...................คือความจริง ยิ่งใหญ่ เกรียงไกรแสน
กฎแห่งกรรม=ธรรมชาติ ฉกาจแกน..............จักรวาล สารแก่น
แผน ครรลอง
๏ ฟ้ามิได้ ลิขิต
ชีวิตคน............................แต่ประจญ ผลกรรม ตามสนอง
เทพยดา หาได้
ให้สมปอง..........................แก่คำร้อง ของคน ขอ บนบาน
๏ ไม่เคยมี ผีสาง
หรือนางไม้......................มามอบร้าย/ให้คุณ จุนเจือ/ผลาญ
ไสยศาสตร์ อิทธิฤทธิ์
เรื่องพิสดาร................ล้วนเป็นจิน ตนาการ ปุราณจำ
๏ โชคชะตา หาได้
ไร้สาเหตุ......................วาสนา-อาเพศ-เทวษส่ำ
เป็นเพียงผล อัตตา
บุรพกรรม......................ที่เคยทำ ทราม-ดี อตีตา
๏ ก่อนกระทำ กรรมใด
คิดให้มาก................อย่าแค่สัก อยากทำ ระห่ำหา
ปัจจุบัน ปันผล
ฉลฉ้อพา.............................ภายภาคหน้า สนอง หมองเศร้าตรม
๏ ทำความดี ดีได้
ไม่แปรเปลี่ยน.................บุญกุศล วนเวียน เจียรสุขสม
ชีวิตเย็น เป็นอยู่
อย่างอุดม..........................อภิรมย์ ชมชื่น รื่นฤทัย
๏ การการะทำ ของเรา
คือเสาหลัก..............อย่าทึกทัก โทษ/อิง สิ่งอื่นไหน
เมื่อมีสุข/ทุกข์โศก
ยืดอกไกร.......................ยอมรับไป เป็นผล ตนทำเอง ฯ
๑๘ เมษายน ๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น