ประชานิยม ? : โคลงสี่สุภาพ
๑. เงียบเหงาราวป่าช้า................ราตรี
ถนนโล่งแทบไม่มี......................รถเรื้อ
ในตลาดเล่าราวผี.......................ผลาญหลอก
พ่อ-แม่ค้านั่งเบื้อ........................เบื่อล้มหลับใหล
ฯ
๒. ผลงานบริหารด้วย...................รัฐบาล เผาไทย
รวมเหล่าคนสามานย์...................ชั่วร้าย
หมายมา กอบโกยการ.................ทุจริต
ผิดธรรมาภิบาลบ้าย.....................ฝ่ายค้านอำมาตย์
ฯ(บ้าย=โยนความผิดให้คนอื่น)
๓. แหกตาพวกไพร่ด้วย................ประชานิยม
รถคันแรกแตกระดม......................ตื่นซื้อ
จำนำข้าวล่มจม...........................เศรษฐกิจ
ค่าแรงขั้นต่ำรื้อ...........................เร่งขึ้น->ของแพง ฯ
๔. แสนขยันเมียงหมั่นกู้.................มาโกง
คิดอ่านแต่ละโครง-.......................การล้วน
ผลประโยชน์ส่วนตนโยง................ยักยอก
เงิน-ดอกฯประชาถ้วน....................ชดใช้ถึงหลาน
ฯ
๕. รัฐบาลเร่งก่อหนี้......................มหาศาล
ประชาทะเยอทะยาน.....................แข่งกู้
คิดหมายใคร่สำราญ......................จับจ่าย
หากไม่คิดขยันสู้...........................ก่อสร้างผลิตผล
ฯ
๖.
ชีวีดีแต่ใช้...............................เกินตัว
คิดโง่เขลาเมามัว..........................เฉพาะหน้า
การพนันยิ่งพันพัว.........................ยิ่งเสื่อม
หมดหนทางก็กล้า.........................แย่งปล้นฉลชิง
ฯ
๗. ชีพลำบากหลากด้วย.................เหตุผล
บางส่วนรัฐบาล ดล........................ดื่นสร้าง
หากส่วนใหญ่เพราะตน....................พาลต่ำ
ทางออกทุกข์โศก
ล้าง....................ท่องให้ถูกหน ฯ
๔ กรกฎาคม
๒๕๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น