บาป-บุญ-คุณ-โทษ : กลอนเจ็ด
๏ ปลูกพันธุ์ พฤกษา ถวายวัด..........ตัดแต่ง
ภูมิทัศน์ จัดจนสวย
ต้นฝน ต้นน้ำ
เอื้ออำนวย.................งอกงาม ล้ำด้วย ทวยมาลี
๏ แต่คน ดูแล แกเกียจคร้าน............แต่งกิ่ง
แต่งก้าน งานเหนื่อยหนี
เลือกตัด
โคนต้น โล้นไร้มี.................รอ ยอด ใหม่ผลิ กี่สัปดาห์ ?
๏ ทำดี มิไร้
อุปสรรค......................หนักอก หนักใจ ใยเล่าหนา
ทำได้ ก็ทำ
ตามปัญญา....................ไม่ได้ ไม่บ้า ฝ่าฝืนมัน
๏ น้อยคน นักจัก
รักทำดี..................มากมี โลภโม หะโทสัน
น้อยนัก
จักเชื่อ กฎแห่งกรรม์..............ส่วนใหญ่ ยึดมั่น ตัณหาตน
๏ ยังมี ที่ทาง
ให้สร้างบุญ.................ตราบโลก ยังหมุน จำรูญหน
ยังมี บุญกล้า
ในสากล.......................รอคน สนใจ ใคร่ก่อการ
๏ อย่ารัก มักง่าย
ไร้บุญผล................เสียทรัพย์ อับจน คนชั่วผลาญ
ตั้งใจ ทำบุญ
สร้างสุนทาน..................พิจารณ์ กาล-เทศ-เหตุ-บุคคล ฯลฯ
๏ จึงจะ ได้บุญ
สุนทรจิต....................ประสิทธิ์ กฤดา ศุภาผล(กฤดา=ที่ทำไว้แล้ว)
ด้วยทุน
บุญมาน บันดาลดล.................เป็นสุข ทุกข์พ้น ท้นเกรียงไกร
๏ บาป-บุญฯ-คุณ-โทษ โปรดสดับ........ทำมา หาดับ
สูญลับไร้
วิบาก จักตาม
ติดกรรมไป.....................จนกว่า จะใช้ ให้หมดเอย ฯ
๒๘ กรกฎาคม
๒๕๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น