กลอนรัก(กลอนแปด) : ทำใจ
เริ่มทำใจ ตั้งแต่ แลเห็นเธอ น้ำตาเอ่อ เหม่อเหงา เศร้าสับสน
ถูกคนรัก หักอก วิโยคยล ดูเหมือนคน สิ้นหวัง หลั่งน้ำตา
เริ่มทำใจ ตั้งแต่ แส่ไปช่วย ทุ่มเทด้วย สุจริต จิตปรารถนา
ไม่หวังผล กลสรรพ กลับคืนมา กรุณา พาจน เธอพ้นภัย
เริ่มทำใจ ใยเธอ เสนอรัก สงสัยนัก รักจริง หรืออิงไสย
แค่แทนที่ คนเก่า ก้าวจากไป แค่แก้ไข แก้ขัด ผัดเวลา
เริ่มทำใจ เมื่อคบ ประสบความ เธอก่อกรรม ลามเด่น เป็นปัญหา
ไร้ศีลสัจ วัตรศรี จริยา มากมารยา อกุศล ล้นหัวใจ
เริ่มทำใจ เธอข้าม ความผิด-ถูก รักสนุก ผูกคร้าน มานสาไถย
ไม่รักดี ศีลกุศล ไม่สนใจ ชอบมักง่าย วู่วาม ตามใจตน
จึงทำใจ ไม่คิด สนิทนัก ดูแลรัก ษาจิต คิดกุศล
ธรรมวิหาร หมั่นเพียร จำเนียรจล สันติผล ดลเห็น เจนสัจจา
เพราะทำใจ ไว้ก่อน ไม่อ่อนไหว เมื่อเธอกลาย ไร้รัก ไม่หนักหนา
เราไม่ต่าง ทางผ่าน ของกัลยา หรือศาลา ริมทาง ข้างหัวใจ
เพราะทำใจ ไร้เธอ ไม่เพ้อเหงา อาจโศกเศร้า ร้าวล้า อัชฌาศัย
ความว่างเปล่า เข้าครอง ห้องหัวใจ เคยมีใคร กลายร้าง ว้างอารมณ์
เพราะทำใจ ไว้แล้ว จึงแกล้วกล้า เพราะศึกษา พุทธธรรม กรรมสั่งสม
เพราะเท่าทัน ตัณหา ละโง่งม เพราะอบรม ศีลธรรม จึงจำเริญ ฯ
๑๙ มีนาคม ๒๕๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น