โคลงสี่สุภาพ : อึดอัด..ขัดสน
๑. อากาศอบอ่วมร้อน บ่ายวาร
เมฆป่วนฟ้ารวนราน ปานบ้า
ก้องกึกคึกครืนกาฬ กัมปนาท
ดั่งเทพแกล้งกลั่นฟ้า ห่มไห้อาดูร ฯ
๒. แสงวาบขับเคี่ยวคร้าม คำราม
เขย่าโลกโยกคราม- โครมครื้น
ลมพัดตวัดตาม ห่าฝน
สาดซัดโชกโซกพื้น แอ่งน้ำตามขัง ฯ
๓. เย็นย่ำค่ำฉ่ำชื้น คืนเย็น
ยิ่งค่ำน้ำค้างเข็น ปกคลุ้ม
อากาศหนาวเนื่องเป็น ครองค่ำ
ยิ่งมืดยิ่งหม่นกลุ้ม เหว่ว้างวังเวง ฯ
๔. ยามขัดสนข้นแค้น ชีวา
อึดอัดในอัตตา ยิ่งแล้
สรรพกิจติดขัดครา คับแค่น
ทุกทิศมิดมืดแม้ แดดจ้าระวี ฯ
๕. อกอุกจุกเสียดเศร้า โศกา
หมองหม่นจนปัญญา คลี่ไคล้
น้อยเนื้อต่ำน้ำตา หลั่งรด แก้มเฮย
รันทดหม่นจิตไหม้ ตายแล้วเพียงเสมอ ฯ
๖. ประนมกรวอนไหว้ ศักดิ์สิทธิ์
สิ่งใดใยลิขิต ขีดข้าฯ
อุปสรรคอัครฤท- ธิเดช
จนจิตอิดเอ่ยอ้า อ่อนล้าอวชัย ฯ
๗. จำนนจนจ่อมให้ ชะตา
จมจิตวิทยา สุดสิ้น
จมจิตวิทยา สุดสิ้น
ปลงใจในสัจจา ปรากฏ
ได้แต่ดำเนินดิ้น กว่าพ้นสังขาร ฯ
๔ มีนาคม ๒๕๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น