โคลงสี่สุภาพ : สำนวนรัก
๑. คู่ สองเราสนิทเชื้อ เชยชม
สร้าง บุญกุศลสม สืบไซร้
คู่ เคียงบ่เกี่ยงกรม รมย์รื่น
สม รักสมรสได้ ร่มเพี้ยงเคียงพันธ์ ฯ
๒. เสมอ มาตั้งแต่ต้น ยลเสมอ
ต้น ไป่ไหวหวั่นเปรอ ปรนให้
เสมอ เช้า-ค่ำยามเจอ ดั่งเพิ่ง พบพาน
ปลาย แก่แดดั่งได้ เริ่มต้นผจญรัก ฯ
๓. ข้าม ถิ่นดินแดนด้าว ดลใจ
น้ำ เชี่ยวเกลียวคลื่นไกร กีดกั้น
ข้าม ฝ่าสารพันภัย ลั่นรัก
ทะเล กว้างบากดั้น บุกด้นจนเจอ ฯ
๔. เหลือ ที่จะพรรณนาให้ ประจักษ์
ล้น เอ่อบำเรอรัก ฝักให้
เหลือ เชื่อเมื่อตระหนัก ฤทธิ์ใฝ่ รักเฮย
หลาย อย่างเคยคลั่งไคล้ เปลี่ยนเรื้อเบื่อวาง ฯ
๕. ชั่ว ชีวิตชิดป้อง ปองกานต์
ฟ้า โปรดเป็นพยาน รักแท้
ดิน กลบหน้ามิปราณ เป็นอื่น
สลาย ร่างสังขารแล้ รักยั้งยืนยง ฯ
๑๔ มีนาคม ๒๕๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น