ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

สมัคร Blogger.com ตั้งแต่ยังเป็นเว็ปอิสระ ต้องสร้างรหัสผ่าน แต่ตอนนั้นเพิ่งหัดใช้คอมพิวเตอร์จึงทำผิดพลาดตอนสร้างรหัส ทำให้บล็อก avijjabhikkhu เข้าไม่ได้ ต้องสร้างบล็อกใหม่ใช้ชื่อใหม่ จากคำว่า bhikkhu เป็น pikkhu แทน
ด้วยข้อจำกัดด้านเวลา-ข้อมูล-สติปัญญา-ความรู้ความสามารถ-ความรีบเร่ง ทำให้เกิดความผิดพลาดได้ ผู้เขียนขออภัยเป็นอย่างยิ่ง และขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำเพื่อการแก้ไขความผิดพลาด ผู้เขียนไม่สงวนลิขสิทธิ์สำหรับการคัดลอก การนำไปเผยแพร่ที่ไม่ใช่เพื่อการค้า ขอเพียงแต่อย่าแอบอ้างว่าเป็นผลงานของผู้อื่น แต่ผู้เขียนขอสงวนลิขสิทธิ์ในผลงานนี้ สำหรับการนำไปเผยแพร่เพื่อการค้าหากำไร
*นักเรียน อย่าลอกเป็นการบ้านไปส่งครูนะครับ เพราะไม่สุจริต ไม่เป็นประโยชน์แก่การพัฒนาความรู้ความสามารถ ดูไว้เป็นตัวอย่างก็พอ
มีอะไรสงสัย ไม่เข้าใจ ต้องการคำอธิบาย ก็ถามมาได้

วันอาทิตย์ที่ 6 มีนาคม พ.ศ. 2554

กลอน : วันพระ


กลอนแปด : วันพระ

      เสียงระฆัง กังวาน เช้าวันพระ                     พุทธมา มกะ ตระเตรียมของ
เครื่องคาวหวาน ดอกไม้ ธูปเทียนทอง         หัวใจพอง ปองผล กุศลบุญ

      ต่างเดินทาง พรั่งพร้อม น้อมตนต่ำ              สำรวมกรรม กาย-ใจ ไกลสถุล
เข้าศาลา การเปรียญ เพียรการบุญ              เสบียงตุน บุญงาม ข้ามภพเวร

      ประณมกร อ่อนราบ ก้มกราบพระ                ของบูชา ค้อมถวาย ใจสุขเห็น
นั่งพับเพียบ เรียบร้อย คอยประเคน             สงบเย็น เป็นศรี ปีติออม

      ทายกนำ คำอาราธ นาศิล(ศีล)                   อบอวลกลิ่น ธูปกระจาย ดอกไม้หอม
รับศีล ๕(๘) มาใส่ใจ ใคร่ยินยอม              สำนึกพร้อม น้อมรักษา ศรัทธาไท

      กล่าวถวาย ภัตราหาร กันถ้วนทั่ว                ไม่เมามัว ประมาท นิรัติศัย
อธิษฐาน นิพพานพบ ประสบชัย                เกิดภพใด อย่าได้อด หมดระกำ

      อาราธนา พระธรรม ฟังคำพระ                    เทศนา สุภาษิต ข้อคิดขำ
ทางดำเนิน เดินชีวิต ไม่ผิดธรรม                ประพฤติกรรม งาม-ง่าย ได้จำเริญ

      กฎแห่งกรรม ธรรมชาติ อำนาจใหญ่             สัตว์เป็นไป ตามกรรม งาม-ขัดเขิน
วิบากกรรม นำสุข-ทุกข์เผชิญ                   ไม่ขาด-เกิน อย่าเพลินหลง ธำรงจำ

      ศีลรักษา วาจา-กาย ให้สะอาด                   จะประสาธน์ สมาธิ สติล้ำ
ประเสริฐสาน เปิดปัญญา พิจารณาธรรม       เห็นเงื่อนงำ จริงสัจจ์ แจ้งอัธยาย์(อัธยาย=บทเรียน)

      สัตว์เวียนว่าย ในวัฏ ฏสงสาร                     ทรมาน เพราะบุพเพ กิเลสา
เกิด-เจ็บ-ตาย ไม่สุดสิ้น จินตนา                เพราะตัณหา อุปาทาน มั่นจิตใจ

      มรรคสูงส่ง มีองค์ ๘ แวดวิถี                      สัมมาทิฏฐิ สิตบท กำหนดใส(สิต-=ขาว)
มุ่งนิพพาน มั่นตรง จรรโลงไตร                 หยุดเวียนวาย ไม่ตาย-เกิด ประเสริฐมี(ไตร=ไกร)

      ศีลธรรม จำนง อลงกต                             กรรมหมดจด หมดมลทิน บดินทร์ศรี
สร้างศรัทธา สาธุชน เป็นคนดี                   พร้อมวิถี สันติสุข พ้นทุกข์เทอญ ฯ

๖ มีนาคม ๒๕๕๔

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น