กาพย์ยานี ๑๑ : ก็แค่ คนธรรมดา คนหนึ่ง

          

                                        

กาพย์ยานี ๑๑ : ก็แค่ คนธรรมดา คนหนึ่ง

      ก็แค่ คนสุจริต                     ไม่คดจิต คิดสาไถย

จริงจัง ตั้งจิตใจ                         ถือศีลสัตย์ และอัธยาย์(อัธยาย=บทเรียน)

      ก็แค่ คนใสซื่อ                     นับถือพุทธ สุทธิ์สิกขา

เชื่อธรรม กฎกรรมา                     ละอายทั่ว กลัวบาปทราม

      ก็แค่ คนปกติ                       มีกิเลส แต่เข็ดขาม

เวียนว่าย ตาย-เกิดตาม                วิบากบน กลวัฏฏ์บรรพ

      ก็แค่ คนธรรมดา                   ที่เกิดมา แสนสามัญ

ขลาดเขลา เบาศีลธรรม์                ใช่ประเสริฐ แต่เกิดเป็น

      ก็แค่ คนปอนๆ                      อกอ่อนไหว ในทุกข์เข็ญ

เบื่อโลกย์ โยคลำเค็ญ                  ลาภ-ยศ-สรรเสริญ เมินมายา

      ก็แค่ คนมืดบอด                   เอาตัวไม่รอด - (ไม่)ปลอดทุกขา

จิตใจ ใคร่เมตตา                        รักความดี มิเปลี่ยนแปลง

      ก็แค่ คนเดียวดาย                 ผ่อนคลาย ไม่อยากปรุงแต่ง

สร้างรัก ลมๆแล้งๆ                      ให้ผูกพัน หวั่นวุ่นกราย

      ก็แค่ คนบ้าบอ                      ไม่ระย่อ ล้อระหาย

มองชีวา ไม่ช้าวาย                      นอนแน่นิ่ง ทิ้งสรรพางค์ ฯ

๒ มีนาคม ๒๕๕๔