กลอนแปด : ใจใหญ่ ทำให้ ปัญหาเล็ก
สุขแลทุกข์ ผูกพัน วันเวลา มีผ่านมา ผ่านไป ไม่เที่ยงแท้
เหลือเพียงความ ทรงจำ ลำนำแล ขอเราแค่ ไม่คิด หายติดพัน
ไม่ควรเหงา เฝ้าฝัน ถึงวันเก่า ทั้งที่รวด ปวดร้าว เศร้าโศกศัลย์
การหวนติด คิดต่อ ทรทัณฑ์ ควรปล่อยผัน รานหาย ในเวลา
การปล่อยใจ ให้ลอย คอยครุ่นคิด กับอดีต ติด-รึง ตรึงปัญหา
เหมือนคนไร้ สติ ไม่มีปัญญา เพื่อนำพา ตนก้าว พ้นเศร้าภัย
แค่หยุดคิด กีดกัน พ้นมันไป แค่หยุดคิด จิตใจ ไม่นำพา
แล้วจะเห็น เย็นสบ สงบสุข แล้วความทุกข์ จะถูกล้าง ถางปัญหา
แล้วสติ จะอยู่ คู่ปัญญา แล้วชีวา จะร่าเริง บันเทิงใจ
ภูเขาเตี้ย เรี่ยต่ำ ข้ามง่ายกว่า ภูเขาสูง พุ่งฟ้า น่าหวั่นไหว
ภูเขาหิน จินต์แกร่ง แรงข้ามไป ภูเขาใหญ่ ใจสู้ ลุล่วงพลัน
ปัญหาน้อย คอยหนี มีใครแก้ ? ปัญหาแย่ แค่ไหน ? ไม่ไหวหวั่น
ปัญหาปวง ล่วงไป ด้วยใจปัน ปัญหากั้น ปัญญา ใช้ฝ่าฟัน
ปัญหาอยู่ คู่ชีวิต พินิจเถิด ปัญหาเกิด เปิดกว้าง คิดสร้างสรรค์
ปัญหาแย่ แค่ไหน ไม่กลัวมัน ปัญหานั้น ย่อมเบา บรรเทาเอย ฯ
๒๘ มกราคม ๒๕๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น