.jpg)
กลอนแปด : ท่องไพรสณฑ์ ยามสนธยา
สุริยัน สัญจร ยอนสายัณห์ แสงตะวัน ผันเปลี่ยน เนียนสรรพสี
เหลือง-ส้ม-แดง ชมพู ม่วงฯลฯรุจี ค่อยคลายคลี่ ผลิพราย รายรงค์พัน
โลกสงบ พบพาน กาลรติ รัชนิ..กรก้าว สกาวสรรค์
เรืองรองใส ฉายเพ็ญ เช่นเพชรพรรณ เสกสวรรค์ ฉานศรี พิภพแพลง
ดาราเล่น เป็นประกาย ไวแวววับ สีสลับ สับเฉท วิเศษแสง
เปล่งรังสี รี่ระ รี้ระแรง จนฟ้าแจ้ง แปลงไปล่ คล้ายคลึงวัน
เสียงจิ้งหรีด กรีดกราย ในความมืด มวลเย็นยืด ยึดครอง จองไพรสัณฑ์
ริมตลิ่ง กิ่งลำพู ดูแปลกปัน รากชูชัน ดันด้น พ้นน้ำ-ดิน
แสงวาววับ ดับ-สว่าง อย่างอ้อยอิ่ง เย็นนวลยิ่ง หิ่งห้อย ลอยเรียบสินธุ์
ทั้งซ้าย-ขวา หน้า-หลัง เปล่งปลั่งบิน เสมือนศิลป์ ถิ่นแคว้น แดนพิมาน
เสียงลมพัด ปัดใบ กิ่งไม้โยก ชวนลืมโลก โศกสูญ วุ่นวายสาน
ใจสงบ สบสบาย อันใดปาน สุขด้วยศานติ์ ยอดบันเทิง รื่นเริงราย
ธรรมชาติ ขัดสี ล้างวิตก สกปรก รกสาง ให้ห่างหาย
ธรรมชาติ สัจจ์สอน สะท้อนทาย อย่าหลงหลาย กระแสโลก วิโยคเอยฯ
๑๑ มกราคม ๒๕๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น