กลอน : ขอน้ำใจ...จากใคร...สักคน
ขอเวลา สักนิด ไม่คิด ขอมาก อยากไข
โปรดสละ เวลาให้ เป็นเพื่อนใจ คลายเปล่าเปลี่ยว
ขอน้ำใจ สักหน่อย น้อยๆ ค่อยคิด นิดเดียว
เพื่อใคร ผู้ดายเดียว เหลียวหาใคร ให้ช่วยเหลือ
ขอน้ำคำได้ไหม ? ปลอบใจ คลายฟูม ฟายเฝือ
คนเข็ญ เห็นเป็นเบือ มาเอื้อเฟื้อ ช่วยเหลือกัน
ขอความคิด นิดนึง คนซึ่ง คับอก โศกศัลย์
รอคน สนใจ ใดปัน สร้างสรรค์ ทางออก บอกปลาย
ขอเศษ ทรัพยากร คนไร้ หัวนอน ร้อนหลาย
อดอยาก ลำบากกาย ปันให้ ปรายสืบ ชีพสนธิ์
ขอเมตตา กรุณา ประชา สาธารณชน
ผู้วุ่นวาย สับสน อับจน หนทาง ขวางขาด
ขอพื้นที่ น้อยๆ ให้คนด้อย ความสามารถ
ได้อยู่ สู้ ยืนหยาด เพื่อโอกาส พัฒนาตนเอง
ขอความ เห็นอกเห็นใจ อย่าขับไส ให้วังเวง
ไม่ใช่ ใครก็ ต้องเก่ง โปรดอย่าเคร่ง เครียด เดียดดัน
ขอความ รู้สึกดีๆ จากใจที่ มิแสร้งฉันท์
เป็นคน ยลเหมือนกัน ไม่มีชั้น วรรณะใด
ขอจาก ผู้ใจบุญ โปรดการุญ สุนทานให้
เป็นกุศล ผลบุญไซร้ ได้สบสุข ไร้ทุกข์เทอญ ฯ
๑๓ มกราคม ๒๕๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น