อริยสัจ๔
อยู่ที่ใจ(ไม่ใช่ที่วัด) : กาพย์ฉบัง๑๖
๏ แสง(แดด)แรกในรอบสัปดาห์.......................เพิ่งสอดลอดฟ้า
(ไม่นาน)ก็ถูกเมฆามาสกัด
๏ กระแสสายลมชโลมพัด......................ผ่านไพรพนัส
ช่วยปัดเป่า(ความ)ชื้นระรื่นผล
๏
กว่าสิบวันพานผจญ......................กับพายุฝน(๒ ลูกซ้อน ไม่มีแดดเลย)
จนน้ำท่วมท้นหนทาง
๏
ยินดีที่มีแสงสว่าง.....................ฝนสลายหายห่าง
ทุกอย่างคืนสู่รุจาศรี(รุจา=รุ่งเรือง,สว่าง)
๏
ผ่านไปหลายสิบนาที.....................มวลหมู่เมฆี
(ก็)หวนกรีฑาครองท้องฟ้า
๏
เฝ้าคอยสอดส่ายสายตา....................สังเกตดูว่า
จะปรากฏฝนวนซ้ำไหม?
๏
เมื่อพุทธองค์ทรงจากไป.....................แต่ยังคงไว้
ซึ่งพระไตรปิฎกให้ศึกษา
๏
แก่นสารพิสุทธิ์พุทธา.....................ถ่องทัศน์สัจจา
แห่งชีวาเป็นสากล
๏
โดยเฉพาะจิตใจในชน.....................มีเหตุมีผล
แลหนทางสิ
อดิศัย(อดิศัย=เลิศ,ประเสริฐ)
๏
พ้นทุกข์ทรมานอันใด......................วิธีมีให้
ผู้ใคร่ศึกษาปฏิบัติ
๏
หาใด้มีอยู่ที่วัด.......................ธรรมะอริยสัจ(๔)
พิพัฒน์ในใจผ่องใสเอยฯ
๖ กันยายน ๒๕๖๒
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น