ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

สมัคร Blogger.com ตั้งแต่ยังเป็นเว็ปอิสระ ต้องสร้างรหัสผ่าน แต่ตอนนั้นเพิ่งหัดใช้คอมพิวเตอร์จึงทำผิดพลาดตอนสร้างรหัส ทำให้บล็อก avijjabhikkhu เข้าไม่ได้ ต้องสร้างบล็อกใหม่ใช้ชื่อใหม่ จากคำว่า bhikkhu เป็น pikkhu แทน
ด้วยข้อจำกัดด้านเวลา-ข้อมูล-สติปัญญา-ความรู้ความสามารถ-ความรีบเร่ง ทำให้เกิดความผิดพลาดได้ ผู้เขียนขออภัยเป็นอย่างยิ่ง และขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำเพื่อการแก้ไขความผิดพลาด ผู้เขียนไม่สงวนลิขสิทธิ์สำหรับการคัดลอก การนำไปเผยแพร่ที่ไม่ใช่เพื่อการค้า ขอเพียงแต่อย่าแอบอ้างว่าเป็นผลงานของผู้อื่น แต่ผู้เขียนขอสงวนลิขสิทธิ์ในผลงานนี้ สำหรับการนำไปเผยแพร่เพื่อการค้าหากำไร
*นักเรียน อย่าลอกเป็นการบ้านไปส่งครูนะครับ เพราะไม่สุจริต ไม่เป็นประโยชน์แก่การพัฒนาความรู้ความสามารถ ดูไว้เป็นตัวอย่างก็พอ
มีอะไรสงสัย ไม่เข้าใจ ต้องการคำอธิบาย ก็ถามมาได้

วันพุธที่ 25 กันยายน พ.ศ. 2562

นิพพาน สูงส่งแสนประเสริฐ : กลอนจรรโลงใจ



นิพพาน สูงส่งแสนประเสริฐ : กลอนจรรโลงใจ

     นภาช่างสูงส่งและสดใส
ทำให้ใครๆต่างปรารถนา
อยากไปอาศัยในฟากฟ้า
คงจะเป็นสุขทุกเวลานิรามัย

      และเพราะว่า...นภกว้าง
หนทางห่างเหินเกินคำว่า...แสนไกล
(คน)จึงได้แค่แลและฝันใฝ่
ตั้งแต่วัยเยาว์จนเฒ่าชรา

     แต่ความสวยงามเป็นอำมฤต
เสน่ห์อันวิจิตรของฟากฟ้า
เปรียบเสมือนเวทมนต์มายา
ดึงดูดใจนราให้มาลุ่มหลง

      แม้จะรู้ว่าไม่สามารถ
หากแต่ความปรารถนาจะยังคง
สร้างจินตนาการอันสูงส่ง
ยืนยงคงมั่นคู่กาลเวลา

     ก็เหมือนกับ....นิพพาน
นักปราชญ์โบราณวาดฝันหา
แปลกแยกกันไปต่างๆนานา
ตามหลักศาสนาที่นับถือ

      สำหรับพุทธธรรม
นิพพานเหนือคำที่ร่ำลือ
ตัดขาดวัฏสงสารสัมพันธ์ยื้อ
คือสถานะสงบ-สิ้นภพ-ขันธ์ฯลฯ

     ยังให้ชนผู้สนใจ(แต่ส่วนใหญ่ไม่เข้าใจ)
ต่างตั้งความหวังไกล...ใฝ่ฝัน(วาดภาพสารพัด)
อยากบรรลุนิพพานพลัน
แม้ในสักวันข้างหน้าก็ยังดี

      (เหตุผล)เพราะเบื่อหน่ายในชีวิต
เพราะคิดว่า(นิพพาน)สูงส่ง-ประเสริฐกว่าโลกนี้
เพราะจินตนาการว่า(เป็นสถานที่)ยอดเยี่ยมมีฯลฯ
และ(คนอีกมากมาย)ที่ไม่รู้...อยากตามผู้คนเขาไป

     อยากบรรลุนิพพาน
ทะเยอทะยานต้องการได้
อยากมี อยากเป็น อยาก...อยาก...อยาก...มากมาย
จิตใจไหลหลง...งงงัน

      นิพพานอันวิเศษ
คนมีกิเลส-สาไถย ร่วมใฝ่ฝัน
มายาคติ-จินตนาการฯลฯแตกต่างกัน
ยึดมั่นแนวทางของตน....อลเวงฯ

๒๕ กันยายน ๒๕๖๒

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น