สืบต่อสงสาร : กลอนคติชีวิต
๏ ฟ้าแลบ
แปลบปลาบ ขับสี........................ราตรี มิต่าง สว่างไสว
เมฆคะนอง
ร้องคึก กึกไกร...........................สะท้านสั่น หวั่นไหว ถึงปัถพิน
๏ ลมกรู
จู่โจม โถมถา.................................วนา คร่าคลั่ง ดั่งถวิล
กระแส
แต่ไกล ได้ยิน.................................ฝนริน ก่อนกระหน่ำ ฉ่ำนอง
๏ ต้อง(การ)มี
ที่พัก พรากฝน........................จำเป็น กับชน ทั้งผอง
เสื้อผ้า
อาภรณ์ ที่นอนปอง...........................ปิดป้อง สรรพางค์ ร่างกาย
๏ หากิน
เพื่อสืบ สังขาร................................ประดา อาหาร ขวนขวาย
มีเหตุ
เจ็บไข้ ไม่สบาย.................................มากมาย ให้ทร (ระ)มานตน
๏ ศัตรู
อุปสรรค ปัญหา.................................โลกา ชุมชุก ทุกแห่งหน
วิถี
ชีวิน ดิ้นรน............................................ทุกผู้ ทุกคน ผจญพาน
๏ สายธาร
สัจจา กล้าแกร่ง.............................ตกแต่ง วัฏฏะ สงสาร
ปกติ
ชีวะ สถานการณ์..................................ชั่วกัป ชั่วกาล นิรันดร
๏ ปราศจาก
วิจาร (ระ)ณญาณ.........................สัญชาต (ตะ)ญาณ ลานสลอน
ออกลูก
ออกหลาน มิราญรอน........................ถ่ายทอด บวร เผ่าพงศ์
๏ ชนตาม
บำเพ็ญ เช่นกิจ...............................ชีวิต ติดตา ตั้งประสงค์
สืบต่อ
สงสาร มั่นคง.....................................ดำรง ส่งต่อ (ความ)ทุกข์ทรมานฯ
๔ กันยายน
๒๕๖๑
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น