คู่ควรแก่การไหว้ : กลอนคติเตือนใจ
๏ นักเรียนน้อย
ร้อยรวง พวงมาลัย......................ส่งครู ;ใย ถ่าย-โพสต์ โจษชั่วช้า?
ประจานเด็ก
เสกสรร พรรณนา...........................ด้วยวาจา ด่าทอ หนอคุณคู(ไม่ใช่ครู)
๏ พวงมาลัย
พรายพร้อย ร้อยประดิษฐ์.................ฝีมือศิษย์ คิดทำ ตามที่รู้
เพราะขาดความ
ชำนาญ พิจารณ์-ดู....................จะอยู่ๆ ร้อยสวยได้ อย่างไรกัน?
๏ (ธรรมดา)เด็กบางคน
ก็เก่งกล้า เฉลียวฉลาด......ความสามารถ ฝีมือ คือพรสวรรค์
ความถนัด
ตัดสิน ชีวินดัน.................................สู่อาชีพ ตีบตัน หรือพรรณราย
๏ (เรื่องนี้)ทำให้รู้
ครูเป็น เช่นปีศาจ.....................จรรยาบรรณ ถึงขั้นขาด อุบาทว์หลาย
บุคลิกภาพ
ทางอารมณ์ มิสมชาย.......................ถ่อยสถุล วุ่นวาย ร้ายฤดี
๏ ใครได้เรียน
กับครู เอ็นดูศิษย์..........................คือวาสนา ชีวิต พิสิฐศรี
ส่วนใครเรียน
กับครู ผู้อัปรีย์..............................คงจะมี เวรกรรม ตามประจญ
๏ เห็นข่าวชั่ว
ของครู อยู่ร่ำไป............................(จึงรู้เหตุผล)การศึกษา ของไทย
จึงไร้ผล
ใครไม่มี
"ครุธรรม" ค้ำกระมล............................ไม่ใช่คน ควรสอน
ป้อนวิทยา
๏ เด็กเบื่อการ
เล่าเรียน เพียรใฝ่รู้........................ส่วนหนึ่งเพราะ พวกครู
ผู้(เป็น)ปัญหา
คิดแค่เรื่อง
ผลประโยชน์ตน ปรนอัตตา................มิใส่ใจ ไม่ศรัทธา จรรยาบรรณ
๏ ครูที่มี
ศีลธรรม กำกับจิต................................จะต้องคิด สอนศิษย์อย่าง
ผู้สร้างสรรค์
นักเรียนไทย
ไหว้ครู อยู่ทุกวัน...........................ครูต้องมี จริยธรรม์
(คู่)ควรกันเอยฯ
๖ กันยายน
๒๕๖๑
*ครู มีรากศัพท์เป็นภาษาบาลี ครุ (คะรุ)
แปลว่าหนักแน่น
มาจากภาษาสันสกฤตคุรุ
(คุ-รุ) แปลว่า ผู้ชี้แสงสว่าง
ครู
ตามพจนานุกรรมราชบัณฑิตยสถาน แปลว่า ผู้สั่งสอนศิษย์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น